7.2. A-vortaj frazpartoj
Priskribo per E-vortoj aŭ vortetoj «
Por priskribi A-vorton oni uzas normale E-vorton aŭ E-vortecan vorteton. La priskribo staras preskaŭ ĉiam antaŭ la A-vorto:
- vere feliĉa
- ekstreme longa
- mirinde bela
- tre feliĉa
- tiel bela
- pli bela
- iom varma
- apenaŭ komprenebla
Sed se la priskribata A-vorto estas participo, priskribanta E-vorto aperas ĉu antaŭ ĝi, ĉu post ĝi:
- pekinta senintence[FE.22]
- multe drinkinta
O-vortaj frazpartoj «
Oni povas uzi O-vortan frazparton por priskribi A-vorton. La priskribanta frazparto havas ĉiam rolvorteton aŭ N-finaĵon. Se ĝi havas rolvorteton, ĝi staras normale post la A-vorto. Se ĝi havas N-finaĵon, ĝi staras normale antaŭe:
- longa je dek metroj
- legebla sen helpo
- scivolema pri ĉio ajn
- plena de akvo
- farita de mi
- legata de multaj homoj
- skribita per krajono
- mil metrojn alta
- kelkajn paŝojn distanca
Se A-vorto esprimas objektan agon, N-finaĵa priskribo montras la objekton de tiu ago:
- esprimanta grandan inteligentecon[M.41]
- dirinta la veron[FE.24]
Komparaj esprimoj «
Oni povas priskribi A-vorton per kompara esprimo kun kiel aŭ ol. Tia priskribo staras ĉiam post la A-vorto:
- longa kiel serpento
- stulta kiel azeno
- feliĉa kiel infaneto
- longa kiel tiu ĉi ŝnuro
- sama kiel mi
- pli longa ol serpento
- pli stulta ol azeno
- pli feliĉa ol li
Subfrazo aŭ I-verbo «
Por priskribi A-vorton oni ankaŭ povas uzi subfrazon kaj I-verbon. Tia priskribo staras ĉiam post la A-vorto:
- Mi estas feliĉa, ke mi vin akceptos.[LR.93]
- Ili estis aŭdintaj, ke la reĝo venos viziti.
- Mi estas kapabla instrui nur la francan lingvon.[M.57]