PMEGGramatiko / Rolmontriloj / La rolfinaĵo N /

12.2.4. N por tempopunkto

Frazparto kun N-finaĵo povas esti komplemento, kiu montras tempopunkton. Tia N-komplemento respondas la demandojn: kiam?, kiudate?, kiutage?, kiujare?, kiufoje? k.s. Oni povas diri, ke tia N-finaĵo estas anstataŭigo de tempa rolvorteto, ordinare en:

Ĉe nomoj de semajntagoj, O-formo kun N-finaĵo montras precizan konatan tagon: dimanĉon = “en certa konata dimanĉo”, eĉ se oni ne uzas la (en tiaj okazoj la tagonomoj estas uzataj propranomece). E-vorta formo de tia tagonomo normale montras, ke temas ĝenerale pri tiaj tagoj: dimanĉe = “en dimanĉoj, en ĉiu dimanĉo”:

En la komenco de letero oni ofte uzas N-finaĵon por montri la daton (kaj iafoje la semajntagon) kvazaŭ la dato estus tempa komplemento de frazo: (ĵaŭdon) la 12-an de Majo 1994. Ofte oni tamen mallongigas, ekz. 12 Majo 1994.

En horesprimoj oni uzu je, precipe se la vorto horo estas forlasita, por ne konfuzi horon kun dato:

Antaŭ nomoj de festotagoj oni preferas je.

Tempopunkto sen rolmontrilo «

Tempopunkto povas ankaŭ aperi en frazrolo, kiu ne havu rolmontrilon:

  • Hodiaŭ estas sabato, kaj morgaŭ estos dimanĉo.[FE.20] Sabato kaj dimanĉo rolas kiel subjektoj.

  • La sekva tago estis vendredo. La sekva tago estas subjekto. Vendredo estas perverba priskribo de la subjekto.

  • Tio estis la unua fojo, ke ŝi nomis ŝin sia filino.[FE.17] La unua fojo, ke... estas perverba priskribo de tio.


Dosierdato: 6 Novembro 2005 (07:11:55 GMT)