Ofte oni povas anstataŭigi komparan kiel-esprimon per plena subfrazo kun ĉefverbo, sed ne ĉiam tio eblas:
Li uzas sian hejmon kiel laborejon. → Li uzas sian hejmon (tiel), kiel oni uzas laborejon. La plena kiel-frazo havas la saman signifon kiel la kompara kiel-esprimo.
Mi elektis ŝin kiel prezidanton. → Mi elektis ŝin (tiel), kiel oni elektas prezidanton. La plena kiel-frazo havas alian signifon ol la kompara esprimo. La kompara esprimo informas pri la posteno, kiun ŝi ricevis. La kiel-frazo montras la manieron, en kiu oni elektis ŝin.
Komparaj kiel-esprimoj do ne estas (ĉiam) mallongigitaj subfrazoj.
Iuj pensas, ke oni ĉiam uzu tiun KI-vorton, kiun oni uzus en plena frazo. Ili tiam ofte uzas kia(j)(n) anstataŭ kiel por montri egalecan komparon. Tia uzo estas ne nur maltradicia, sed povas ankaŭ iafoje fariĝi tre maleleganta:
Li vizitis tiajn urbojn, kia estas Parizo. → *Li vizitis (tiajn) urbojn kia Parizo.* Prefere diru: Li vizitis (tiajn) urbojn kiel Parizo.
Li loĝas en la sama urbo, en kiu mi loĝas. → *Li loĝas en la sama urbo, en kiu mi.* Prefere diru: Li loĝas en la sama urbo kiel mi.
Li naskiĝis en la sama tago kaj en la sama loko, kiam kaj kie mi naskiĝis. → *Li naskiĝis en la sama tago kaj en la sama loko, kiam kaj kie mi.* Prefere diru: Li naskiĝis en la sama tago kaj en la sama loko kiel mi.
Emilio havis sur si eĉ la saman veston, kiun ŝi tiam havis sur si. → *Emilio havis sur si eĉ la saman veston kiun tiam.* Diru kiel Zamenhof: Emilio havis sur si eĉ la saman veston kiel tiam.[M.106]
Se kompara esprimo estas plena subfrazo, oni povas ĝin enkonduki per kia, kiu, kiam k.t.p., sed se kompara esprimo estas sola frazparto (aŭ kelkaj frazpartoj sen ĉefverbo), oni uzu komparan kiel.