PMEGVortfarado / Afiksoj / Sufiksoj /

38.2.26. OBL

OBL = “multipliko”. Komparu kun ON kaj OP. OBL estas uzebla nur ĉe nombrovortoj kaj similsignifaj vortoj. Tio, kio staras antaŭ OBL, ĉiam montras, per kiom oni multiplikas:

Legu pli pri matematikaj esprimoj.

Plurpartaj aferoj «

OBL-vorto kun A-finaĵo povas ankaŭ signifi, ke io konsistas el tiom da partoj:

  • duobla vesto = vesto, kiu konsistas el du tavoloj da vestaĵoj
  • duobla fadeno = du apudmetitaj fadenoj uzataj kiel unu
  • duobla lito = lito por du personoj

Skribomaniero «

Antaŭ OBL oni ĉiam kunskribas la nombron. Oni povas por klareco uzi dividostrekojn. La strekojn oni metu normale tie, kie estas spacetoj en la origina nombro:

  • dek du dekduoblodek-duoblo
  • dudek dudekoblo
  • tricent tridek tricenttridekobla aŭ prefere tricent-tridekobla
  • du mil dudek dumildudekoble aŭ prefere du-mil-dudekoble
  • 0,123 (nul komo unu du tri) nul-komo-unu-du-tri-oble

La samaj skriboreguloj validas por la sufiksoj ON kaj OP.

OBL kaj FOJ «

Okaze oni uzas la radikon FOJ anstataŭ OBL. Eĉ Zamenhof tion faris: Se ni havus materialajn rimedojn, nia afero irus cent fojojn pli rapide.[OV.102] = ...irus centoble pli rapide. Normale oni tamen ne konfuzu ilin. Fojo = “aparta okazo”. Dufoja pago estas do pago, kiu okazas du fojojn, je du malsamaj okazoj. Duobla pago estas pago duoble tiel granda kiel normale.

Ordinara radiko «


Dosierdato: 6 Novembro 2005 (07:11:57 GMT)