Rilata al la formo, sed ne al la esenco de la afero, laŭforma,
priforma:
la reformistoj traktadas tiun principon tro formaleZ;
mia demando estas nur formala, sed ne tuŝas la principon;
la formalaj diskutoj ne interesas min.
2.
Laŭkutima, laŭregula, laŭleĝa;
konforma al konveneco, al dececo:
formala kontraktoB;
prezenti formalan raportonZ;
li plenumis ĉiujn formalajn detalojn de la edziĝa ceremonio.
3.
Farita laŭ ceremonia formo:
formala vizito;
poste okazis neformala festo kaj balo;
formala akcepto de vizitantoj.
4.
Plenprecize esprimita, en preciza formo, plenforma, nepra:
formala ordono, devo, volo;
oni deziras formale vian opinion.
formalaĵo
Precize difinita maniero, formo, laŭ kiu oni devas agi por
obei la kutimon, regulon, leĝon:
mondumaj, juraj formalaĵoj;
ŝi traserĉis la meblojn nur pro formalaĵo.
formalismoZ
Tro pedanta atento kaj obeo al la formalaĵoj; formalemo.
Necesas klarigi la eventualan nuancon inter cxi tiu senco
kaj „form/ajxa“. Cetere indus enkonduki
„laux/forma“ kaj „pri/forma“
uzataj en la difino.
[MB]
