tradukoj: be de es fr hu nl pt ru

1gerundi/o

gerundio

GRA
1.
Verba formo en iuj lingvoj (latina, rusa, angla, franca...), havanta sencon de verba substantivo aŭ aktiva participo (plejofte participa): la latina gerundio estas speco de deklinaciebla infinitivo.
2.
(evitinde) [1] Adverba participo: en la frazo „aŭdinte tian mensogon, li ekstaris“ la vorto „aŭdinte“ estas gerundio.

tradukoj

belorusaj

~o 1.: герундый, дзеепрыслоўе.

francaj

~o 1.: gérondif.

germanaj

~o 1.: Gerundium, Gerundivum.

hispanaj

~o: gerundio.

hungaraj

~o 1.: gerundium.

nederlandaj

~o 1.: gerundium.

portugalaj

~o: gerúndio.

rusaj

~o 1.: герундий, деепричастие.

fontoj

1. E. Grosjean-Maupin: Plena Vortaro de Esperanto

[^Revo] [gerund.xml] [redakti...] [artikolversio: 1.13 2005/08/19 19:14:00 ]