tradukoj: be bg de en fr nl ru

⁶konduktor/o ^Z

konduktoro

Oficisto, kiu akompanas publikan veturilon (vagonaron, tramon, buson ks) plenumante en ĝi diversajn taskojn (anoncadon, vendon kaj kontrolon de biletoj, eldonon de ekvetura signalo...): kaj tra la malfermitaj fenestroj de la vagono ŝi ekaŭdis la longe atendatan vokon de la konduktoro „Stacio B., la vagonaro staras dekkvin minutojn!“ [1]; en ĉiu halto la [traman] vagonon atakis furiozanta homamaso kaj la konduktoro kriegis: „La lokoj mankas! La vagono forveturas!“ [2].
Rim.: Pro la forma simileco kun la franca vorto signifanta kondukisto, troviĝas eraraj difinoj, ekz-e en [3].