tradukoj:
be bg br ca de el en es fr he hu it nl pl pt ru sv
*ost/o [1]
*osto
-
Malmola, fortika, kalkeca substanco, el kiu konsistas la skeleto
de vertebruloj:
jen estas li proprakorpe kun karno kaj ostojZ;
por malfrua gasto restas nur osto
(sen viando)
[2];
ĝi fariĝis por mi osto en la gorĝo
(granda ĝenaĵo)
[3].
osta
- 1.
-
Rilata al osto:
osta malsano.
- 2.
-
Farita el osto:
osta ĵetkubo.
- 3.
-
Havanta dikajn ostojn:
osta viro.
ostaro
-
Tuto de la ostoj de homo aŭ besto:
li kune kun sia medicina ilaro kaj libraro alveturigis ankaŭ
tiun ĉi homan ostaron, kiu antaŭe staris en
lia kabineto apud la skribotablo
[4].
skeleto
ĝisosta
- (frazaĵo)
Plene penetrita de ideo, konvikita sen hezito aŭ cedemo:
ĝisostaj sennaciuloj, t.e. homoj nun ne ekzistantaj
[5];
ĝisosta esperantisto eniras televidil-vendejon kaj
demandas: Ĉu estas ĉe Vi koloraj televidiloj
[6]?
radikala1
vangosto
-
Arka osto, kiu formas la supran, elstaran
parton de vango, ekstere videbla kiel
pufvangeto:
li finfine ekvidis sian patron en kompanio de
... tri vangostaj vaguloj
en ŝiritaj ĉapeloj
[7].
tradukoj
anglaj
~o:
bone;
~a 1.:
bone;
~a 2.:
bony, bone;
~a 3.:
large-boned, thick-boned, large-framed;
~aro:
skeleton;
ĝis~a :
to the bone.
belorusaj
~o:
костка;
~a 1.:
касьцявы;
~a 2.:
касьцяны;
~a 3.:
кашчавы;
~aro:
шкілет, касьцяк.
bretonaj
~o:
askorn;
~a 1.:
-eskern;
~a 2.:
en askorn;
~a 3.:
askornek;
~aro:
skeledenn.
bulgaraj
~o:
кост;
~a 1.:
костелив;
~aro:
скелет.
francaj
~o:
os;
~a:
en os, osseux;
~aro:
ossature;
ĝis~a :
convaincu (sûr de son fait), radical;
vang~o:
pommette, os jugal, os malaire.
germanaj
~o:
Knochen, Bein;
~a 1.:
Knochen-;
~a 2.:
knöchern, knochig;
~a 3.:
grobknochig;
~aro:
Gebein, Gebeine, Skelett.
grekaj
~o:
κόκαλο, όστουν;
~a:
οστεώδης;
~aro:
σκελετός.
hebreaj
~o:
עצם;
~a 1.:
של עצמות;
~a 2.:
מעצם;
~a:
מלא עצמות, של עצמות, גרמי;
~aro:
שלד.
hispanaj
~o:
hueso;
~a 3.:
huesudo;
~aro:
esqueleto, osamenta.
hungaraj
~o:
csont;
~a:
csont-, csontos;
~aro:
csontozat.
~a ĵetkubo:
csontkocka.
italaj
~o:
osso;
~a 1.:
osseo;
~a 2.:
di osso, osseo;
~a 3.:
ossuto (attenzione: con ossa grandi o sporgenti,
ma indif. se magro o no);
~aro:
scheletro;
ĝis~a :
irriducibile, fino al midollo (inveterato), convinto (irriducibile), inveterato (ostinato sino in fondo), acerrimo, incallito, viscerale (fig.).
katalunaj
~o:
os;
~a 1.:
ossi;
~a 2.:
fet d'os;
~a 3.:
ossut;
~aro:
ossada;
ĝis~a :
ferm, obstinat, acèrrim.
nederlandaj
~o:
been;
~a 1.:
beender-;
~a 2.:
benen;
~aro:
skelet, geraamte;
ĝis~a :
overtuigd, radicaal.
polaj
~o:
kość, ość;
~a:
kostny, ostny;
~aro:
kościec.
portugalaj
~o:
osso;
~a:
ósseo;
~aro:
esqueleto.
rusaj
~o:
кость;
~a 1.:
костный;
~a 2.:
костяной;
~a 3.:
костлявый;
~aro:
костяк, остов, скелет;
ĝis~a :
убеждённый до мозга костей.
svedaj
~o:
ben.
[^Revo]
[ost.xml]
[redakti...]
[artikolversio:
1.33 2012/01/04 14:10:09 ]