servut/o

^*servuto

Duonsklaveca stato de kamparano nehavanta la rajton transmigri sen la konsento de la mastrosinjoro el la bieno, kies ĉiama hereda farmanto li estas, kaj devanta plie senpage kulturi la mastrosinjoran bienon.

Laboro, kiun kamparano ŝuldas senpage al la mastrosinjoro aŭ al la ŝtato.

Sklaveco: servutaj manieroj^B.

enservutigi

Submeti al servuto: (figure) tiu volo de superrego ne povus kvietiĝi alie ol en la hegemonio de la plej forta ŝtato super ĉiuj ceteraj enservutigitaj [2].

tradukoj

anglaj

~o 1.: serfdom; ~o 3.: slavery; ~o: forced labor; ~ulo: serf.

belorusaj

~o 1.: прыгоньніцтва, прыгон; ~o 2.: паншчына, паншчызна; ~ulo: прыгонны (наз.).

francaj

~o 1.: servitude; ~o 2.: corvée; ~ulo: serf; en~igi: asservir.

germanaj

~o: Frondienst, Leibeigenschaft, Knechtschaft; ~ulo: Leibeigener.

hungaraj

~o 1.: jobbágyság; ~o 2.: úrbér; ~o 3.: jobbágysors; ~ulo: jobbágy.

italaj

~o 1.: servitù della gleba; ~o 3.: servitù (schiavitù); ~ulo: servo della gleba.

nederlandaj

~o: lijfeigenschap; ~ulo: lijfeigene.

rusaj

~o 1.: крепостное право, крепостничество; ~o 2.: барщина; ~o 3.: крепостничество; ~ulo: крепостной (сущ.).

^*servut/o [1]