tradukoj: de en es fr hu nl pt ru sk

^*virt/o

^*virto

1.

Konstanta emo fari bonon: pli bona virto sen oro, ol oro sen honoro [1]; la virto sin mem rekompencas^Z; el la neceseco oni devas fari virton (oni devas akiri meriton farante propramove tion, kion oni ne povas eviti) [2]..

2.

Ĉiu el la apartaj bonaj inklinoj de la animo: li havas ĉiujn virtojn, krom la malavareco; la civitanaj, teologiaj virtoj; niaj virtoj estas nur plej ofte maskitaj malvirtoj. kvalito 4.

virta

1.

Posedanta virto(j)n: virta edzino^Z; virtulo kompatos la vivon de sia bruto^Z.

2.

Konforma al virto: virta ago.

malvirto

1.

Konstanta emo fari malbonon: ne fortikiĝas homo per malvirto^Z.

2.

Ĉiu el malbonaj inklinoj de la animo: malriĉeco ne estas malvirto [3]; la kaŭzo, pro kiu ni ne fordonas nin al unu sola malvirto estas ofte, ke ni havas plurajn aliajn.

malvirta

Posedanta malvirto(j)n perversa.