tradukoj: be bg de en es fr hu it nl pt ru vo

volapuk/o [1]

volapuko

Lingvo internacia, kreita de la germano Johann-Martin Schleyer en 1879 (volapuko 1a), reformita en 1887 laŭ decidoj de la 2a mondkongreso en Munkeno (volapuko 1b). Volapuko estis la unua mondvaste konata kaj lernita planlingvo. Inter 1887 kaj 1897 ĝi estis lernata de verŝajne pli ol 1 miliono da homoj en ĉiuj kontinentoj. En Germanujo ekzistis pli da volapuk-kluboj ol iam ajn ekzistis tie Esperanto-kluboj. En Francujo kreiĝis plireguligita variaĵo de Auguste Kerckhoffs (volapuko 2). En 1895, la vp-movado jam agoniis, plejparte pro kvereloj inter diversaj reformaj grupoj. En 1905, la movado fakte estis malaperinta. En 1929 Arie de Jong kreis novan reformitan version surbaze de volapuko, sed el tio ne sekvis novaj impulsoj por la volapuk-movado. La lasta landa estro (cifel) de volapuko estis la germano Johann Schmidt, kiu skribis germanlingve la plej kompletan historion de volapuko en 1963 (volapuklingve 1964). La esperantisto Bernard Golden esploris la influon de volapuko al Zamenhofo: estas evidente, ke volapuko influis Esperanton, eble plej klare, kiam temas pri la karakterizaj vokaloj en la konjugacio de la verboj[2].

volapukaĵo

Stranga, nekomprenebla, parolaĵo aŭ skribaĵo: eĉ se mi ne regalas mian viktimon per kartvele tajpita volapukaĵo[3]; (frazaĵo) ĝi estas por mi volapukaĵo

volapukisto

Persono, kiu scias kaj uzas volapukon.