aŭtoritat/o

aŭtoritato

Spirita povo, influo, bazita sur respekto al la scioj, intelekto, saĝo, kompetento de koncerna persono aŭ institucio: li havas grandan aŭtoritaton inter siaj kolegoj pro sia kompetenteco; la tempo de la teoriaj juĝoj kaj de kliniĝado antaŭ ŝajnaj aŭtoritatoj jam de longe pasis [2]; en nia afero povas ekzisti nur aŭtoritateco morala^Z.

Potenco: kaj li donis al ili aŭtoritaton super malpuraj spiritoj [3]; aŭtoritato de regnestro, de leĝoj.

aŭtoritata

Estiminda, obeinda, havanta aŭtoritaton¹: aŭtoritata persono^Z, kelkaj famuloj favore rekomendis esperanton: ... la aŭtoritata lingvisto A. Meje (Meillet) kaj aliaj [4]; laŭ la opinio de aliaj personoj, kies juĝo en tiaj aferoj estas pli aŭtoritata ol mia^Z; okazas, ke tiaj homoj (inkluzive min) alprenas tonon aŭtoritatan, kvazaŭ ili havus ian ĉielan komision deklari, kio estas ĝusta kaj kio malĝusta [5] necesas ankaŭ legitimi la motivaron per citoj, per ekzemploj el aŭtoritataj fontoj [6]; aŭtoritata teksto, raporto.

Deviga, posedanta aŭtoritaton²: aŭtoritata decido; aŭtoritata tono^Z.

aŭtoritatulo, aŭtoritato

Kompetentulo, fidinda eminentulo: ŝajnaj aŭtoritatoj^Z; profesoro J.W. Hopkins (Yale Un.), tiutempe la plej granda aŭtoritatulo en fako de reptilioj [7].

Estro: spitaĝo (estas la) vivperiodo en la aĝo de ĉ. 2 ĝis 4 jaroj, kiam la infano ekzercas sin en mensa sendependeco per kontraŭstaro al la gepatroj kaj aliaj aŭtoritatuloj [8]; ĉu vi volas ne timi aŭtoritatulon? [9].

tradukoj

anglaj

~o: authority; ~a: authoritative; ~ulo, : authority figure.

belorusaj

~o 1.: аўтарытэт; ~o 2.: улада; ~a 1.: аўтарытэтны; ~a 2.: уладарны; ~ulo, 1.: аўтарытэтная асоба; ~ulo, 2.: кіраўнік, уладар, прадстаўнік улады.

bretonaj

~o: aotrouniezh; ~a: aotrouniek; ~ulo, 2.: pennadurezh.

ĉeĥaj

~o: autorita; ~a: autoritativní.

francaj

~o: autorité (pouvoir); ~a: autoritaire, compétent, qui fait autorité; ~ulo, : autorité (personne).

germanaj

~o 1.: natürliche Autorität; ~o 2.: Macht; ~o: Autorität; ~a 1.: autoritativ; ~a 2.: autoritär; ~ulo, : Autorität (als Person).

hispanaj

~o: autoridad; ~a: autoritario.

hungaraj

~o 1.: tekintély, autoritás; ~o 2.: hatalom, autoritás; ~a 1.: tekintélyes, autoritatív; ~a: parancsoló, autoriter.

italaj

~o 1.: autorità, autorevolezza; ~o 2.: autorità; ~a 1.: autorevole; ~a 2.: autoritario; ~ulo, : autorità (persona).

rusaj

~o 1.: авторитет, влияние; ~o 2.: власть, компетенция; ~a 1.: авторитетный, влиятельный; ~a 2.: властный; ~ulo, 1.: авторитетный человек; ~ulo, 2.: представитель власти, лицо наделённое властью.

*1aŭtoritat/o [1]