tradukoj: be bg br cs de en es fr hu nl pl ru sk sv

^*blind/a [1]

^*blinda

1.

Kripla pro manko de vidkapablo: li vidis viron blindan de post la naskiĝo [2].

2.

(figure) Perdinta la kapablon ĝuste kaj kritike juĝi: la amo kaj la kolero estas blindaj; blinda imitado, obeado; blinda konfido kondukas al perfido^Z.

blinde

1.

Kiel blindulo, sen rigardi, sen vidi: mi blinde pafos, eble trafos [3].

2.

Sendistinge, senkritike, trafe-maltrafe: blinde kredi; sin ĵeti blinde antaŭ la danĝeron; la stilo Esperanta ne imitas blinde la stilojn de aliaj lingvoj^Z.

blindeco

Nekapablo vidi: kaj Li frapis ilin per blindeco, konforme al la vorto de Eliŝa [4].

blindigi

1.

Senigi momente aŭ definitive je la vidkapablo: la eksplodo blindigis laboriston; rekte rigardi la sunon blindigas. blindumi

2.

(figure) Konfuzi la juĝkapablon, senigi je sagaco: blindigita de pasio, de rutino^Z, de partieco, de siaj teorioj.

blindulo

1.

Homo, kiu ne povas vidi: blindulo kartojn ludi ne devas [5]. kriplulo

2.

Homo ne klarvida pri situacioj, malprudenta: ĉu blindulo povas gvidi blindulon? ĉu ne falos ambaŭ en fosaĵon [6]?

blindumi

Momente blindigi: julia sunradio posttagmeza blindumis ŝin [7].

malblindigi

1.

Vidkapabligi (blindulon): ili aŭskultis ŝian rakonton kaj estis tre kortuŝitaj de ŝia sindediĉemo al la patro kaj volo fari ion ajn por malblindigi la patron [8].

2.

(figure) Revenigi al iu la prudenton kaj juĝokapablon, igi iun ĝuste kompreni situacion pri kiu antaŭe li havis iluziojn.

malblindiĝi

1.

Akiri vidkapablon (pri blindulo).

2.

(figure) Retrovi la prudenton kaj juĝokapablon, ĝuste kompreni situacion pri kiu antaŭe oni havis iluziojn: Kaj subite Vatalij malblindiĝis. Kion li faras?.. [9]

vortblinda

Malfacile leganta kaj skribanta pro konfuzoj pri signoj: Iuj vortblindaj legas tre malrapide kaj estas devigataj, literumi vortojn literon-post-litero [10]

vortblindeco

Konstanta mislegado kaj misskribado pro konfuzoj pri formoj kaj ordoj de signoj.