haŭt/o

^*haŭto

Ekstera membrano, kiu tegas tute la korpon de homo kaj de multaj bestoj: serpentoj tiujare deĵetas la haŭton; haŭtego de porko; subhaŭta piko; vento al li ekflugis sub la haŭto (pro timo)[2]; streĉiĝi el la haŭto (kunigi ĉiujn siajn fortojn)[3]. VD:

felo, ledo

Maldika kovraĵo similanta haŭton: haŭteto sur la supraĵo de lakto; haŭteto de persiko, de pruno. VD:

tavoleto, ŝeleto.

senhaŭtigi

Senigi je la haŭto: senhaŭtigi la kranion de la malamikoj; senhaŭtigi porkon, angilon^B; (figure) senlanigu, sed ne senhaŭtigu (uzu, sed ne trouzu) [4].

tradukoj

anglaj

~o: skin.

bretonaj

~o: kroc'hen; ~ero: kenn; sen~igi: digroc'henañ.

francaj

~o: peau; ~ero: squame, pellicule; sen~igi: dépecer, dépiauter, dépouiller, écorcher; anser~o : chair de poule.

italaj

~o 1.: pelle; ~o 2.: pelle, buccia (sottile), pellicola (del latte o simili); ~ero: scaglia (di pelle); sen~igi: spellare, scuoiare, scotennare, scorticare, pelare, sbucciare.

nederlandaj

~o 1.: huid; ~o 2.: vel; ~ero: roos , huidschilfer, schilfer ; sen~igi: villen, scalperen.

polaj

~o: skóra; ~ero: łupież; sen~igi: skalpować.

portugalaj

~o 1.: pele, cútis; ~o 2.: casca; ~ero: descamação (de pele), caspa; sen~igi: pelar, tirar a pele.

rusaj

~o 2.: кожура, корка; ~o: кожа; ~ero: перхоть; sen~igi: снять кожу.

svedaj

~o 1.: hud; ~o 2.: skinn; sen~igi: flå.

^*haŭt/o [1]

^*haŭto

haŭtero

senhaŭtigi

anserhaŭto