tradukoj: de fr it pt ru

huĉin/o

huĉino

Fremdadevena, ĉina kordinstrumento kun diversforma sonkesto, tra kiu la kolo trabas, sonigata per arĉo tenata inter la du aŭ kvar kordoj: Fangguan kantu la melodion ..., kaj ŝin nur huĉino kaj ŝakuhaĉo akompanu [1].