tradukoj: ar be bg br ca cs de el en es fa fr hu it la nl pl pt ru sk sv tr vo

^*hund/o [1]

^*hundo

ZOO

1.: Genro el familio hundedoj (Canis).
2.: Dombesto apartenanta al tiu genro, devenanta de lupo, kun multaj rasoj, uzata precipe por gardado kaj ĉasado: li promenas kun tri hundoj [2]; hundo estas plej bona amiko de homo; hundo gardanta du pordojn restos malsata^Z (oni ne povas servi du mastrojn samtempe); bojas hundo sen puno eĉ kontraŭ la suno (tion oni diras al iu, kiu miras, ke oni lin kritikas) [3]; oni lin konas kiel makulharan hundon (li estas de ĉiuj konata) ^Z; hundo bonrasa estas bona por ĉaso (li havas la kvalitojn aŭ la mankojn de siaj parencoj aŭ avoj) [4]; mordantaj hundoj kuras ĉiam kun vundoj (malpaculon ĉiu batas) [5]; bojanta hundo ne mordas (kiu multe minacas, ne estas la plej danĝera) ^Z; ne timu hundon bojantan, timu hundon silentan [6]; por hundon dronigi oni nomas ĝin rabia (oni ĉiam trovas pretekston por malutili malamaton) [7]. domhundo

hunda

1.: De hundo: hunda mordo.
2.: (figure) Mizera; konvena por besto, ne por homo: hunda vivo [8].

ĉashundo

: Hundo uzata en ĉaso por trovo, persekuto, mortigo aŭ alporto de bestoj: li baldaŭ renkontis kuŝantan ĉashundon, kiu spiregis kiel iu, kiu laciĝis de la kurado [9].

Ĉashundoj (CVn)

: Nord-hemisfera stelfiguro (Canes Venatici).

ĉenhundo

: Hundo kiu gardas domon aŭ pasejon, tenate per ĉeno: krom tio troviĝas ankaŭ ĉenhundo, kiu bojas kontraŭ ĉio kaj ĉiu [10].

hundejo

Loko speciale aranĝita por ke vivu eksterdome kaj malliberece la hundoj: ĉi-nokte mi sidis sur la ŝtiparo apud la hundejo kaj amuzis min inciteti la alligitan hundon [11].

domhundo

: Hundo ²hundo ¹

leporhundo

: Hundo el raso rapidkura, gracie maldika, kapabla kurkapti leporon.

melhundo

: Hundo el raso mallongkrura, aparte taŭga por ĉasi bestojn loĝantajn en tertruoj. vertago

ŝafhundo

: Hundo el grupo de rasoj uzataj origine de paŝtistoj por gardi brutaron kaj nun ankaŭ por diversaj gardaj kaj serĉaj celoj. Ŝafhundoj estas altaj kaj havas densan hararon.

terhundo

: Hundo el raso malgranda, vigla, kun rekta hararo blanka kun makuloj: ĝi ne estis pli granda ol, ni diru, pudelo aŭ terhundo [12].

tradukoj

anglaj

~o: dog; ~a 1.: canine; ĉas~o: hunting dog, hunting hound; Ĉas~oj: Canes Venatici; ~ejo: kennel; lepor~o: harehound, harrier (dog); mel~o: dachshund; ŝaf~o: sheep dog; ter~o: terrier.

arabaj

~o: كَلْبٌ ج كِلَابٌ.

belorusaj

~o: сабака; ~a: сабачы; ĉas~o: паляўнічы сабака; lepor~o: ганчак; mel~o: такса ; ŝaf~o: аўчарка.

bretonaj

~o: ki; ~a: -ki; ĉas~o: ki-chase, ki-hemolc'h; ĉen~o: ki-porzh; lepor~o: levran; mel~o: ki-douar; ŝaf~o: ki-deñved.

bulgaraj

~o: куче; mel~o: дакел.

ĉeĥaj

~o: pes; ~a 1.: psí; mel~o: jezevčík; ŝaf~o: ovčácký pes.

francaj

~o: chien; ~a: canin, de chien; ĉas~o: chien de chasse; ĉen~o: chien de garde (à l'attache) ; ~ejo: chenil; lepor~o: lévrier; mel~o: basset, teckel; ŝaf~o: chien de berger; ter~o: fox-terrier. oni lin konas kiel makulharan ~on: il est connu comme le loup blanc; bojanta ~o ne mordas: chien qui aboie ne mord pas; por ~on dronigi oni nomas ĝin rabia: pour noyer son chien on lui trouve la rage; ~a vivo: une vie de chien.

germanaj

~o: Hund; ĉas~o: Jagdhund; Ĉas~oj: Jagdhunde; ĉen~o: Kettenhund, Wachhund; lepor~o: Windhund; mel~o: Dackel; ŝaf~o: Schäferhund; ter~o: Foxterrier.

grekaj

~o: σκύλος; ~a: σκυλίσιος; lepor~o: λαγωνικό.

hispanaj

~o: perro; Ĉas~oj: Los Perros de Caza.

hungaraj

~o: kutya; ~a 1.: kutya-; ~a 2.: kutya; ĉas~o: vadászkutya; lepor~o: agár; mel~o: tacskó, dakszli, borzeb; ŝaf~o: juhászkutya.

italaj

~o: cane; ~a 1.: canino (agg.); ~a 2.: da cane; ĉas~o: cane da caccia; Ĉas~oj: Cani da caccia, Levrieri; ĉen~o: cane da guardia; ~ejo: canile; dom~o: cane domestico; lepor~o: levriero; mel~o: bassotto (cane); ŝaf~o: cane pastore; ter~o: fox terrier, terrier.

katalunaj

~o: gos, ca; ~a 1.: caní; ĉas~o: gos de caça; Ĉas~oj: constel·lació dels Llebrers; ~ejo: gossera, canera; dom~o: gos domèstic; lepor~o: llebrer; mel~o: gos salsitxa; ŝaf~o: gos d'atura; ter~o: terrier.

latina/sciencaj

~o 1.: Canis; Ĉas~oj : Canes Venatici.

nederlandaj

~o: hond; ~a: honds; ĉas~o: jachthond; lepor~o: hazewindhond; mel~o: dashond; ŝaf~o: herdershond; ŝaf~o: herdershond.

persaj

~o: سگ; ~a: (مربوط به) سگ، سگی، سگ‌سان; ĉas~o: سگ شکاری; Ĉas~oj: تازیان; ĉen~o: سگ نگهبان، سگ پاسبان; ~ejo: لانهٔ سگ; lepor~o: تازی، سگ تازی; mel~o: سگ پاکوتاه، داکسوند; ŝaf~o: سگ گله; ter~o: تری‌یر. ~a vivo: زندگی سگی، زندگی نکبت‌بار.

polaj

~o: pies; ~a 2.: pieski; ~a: psi; ĉas~o: pies gończy, pies myśliwski; Ĉas~oj: Psy Gończe; ĉen~o: pies podwórzowy; lepor~o: chart; mel~o: jamnik; ŝaf~o: owczarek; ter~o: terier. ~a vivo: pieskie życie.

portugalaj

~o: cachorro, cão; ~a: canino; ĉas~o: cão de caça; ĉen~o: cão de guarda; lepor~o: galgo; mel~o: bassê; ŝaf~o: cão pastor.

rusaj

~o: собака, пёс; ~a: собачий; ĉas~o: охотничья собака; Ĉas~oj: Гончие Псы (созвездие); ĉen~o: цепная собака , цепной пёс; lepor~o: гончая (собака); mel~o: такса (порода собак); ŝaf~o: овчарка; ter~o: фокстерьер . ~a vivo: собачья жизнь.

slovakaj

~o: pes; ~a: psí.

svedaj

~o: hund; ĉas~o: jakthund.

turkaj

~o: köpek; ĉas~o: av köpeğı.

volapukaj

fontoj

1. E. Grosjean-Maupin: Plena Vortaro de Esperanto
2. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 12
3. L. L. Zamenhof: C. Rogister ed.: Proverbaro esperanta
4. L. L. Zamenhof: C. Rogister ed.: Proverbaro esperanta
5. L. L. Zamenhof: C. Rogister ed.: Proverbaro esperanta
6. L. L. Zamenhof: C. Rogister ed.: Proverbaro esperanta
7. L. L. Zamenhof: C. Rogister ed.: Proverbaro esperanta
8. L. L. Zamenhof: C. Rogister ed.: Proverbaro esperanta
9. Jakob Grimm, Wilhelm Grimm, trad. Kazimierz Bein: Elektitaj Fabeloj de Fratoj Grimm, la bremenaj muzikistoj
10. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, kion la patro faras, estas ĉiam ĝusta
11. Hans Christian ANDERSEN, Koboldeto kaj sinjorino, eldanigis K. KNOPF: Koboldeto kaj sinjorino
12. Karel Čapek, trad. Josef Vondroušek: Naŭ fabeloj, Granda polica fabelo, [2002?]

[^Revo] [hund.xml] [redakti...] [artikolversio: 1.59 2011/11/21 21:10:08 ]