tradukoj:
be de en es fr hu nl pt ru
2infinitiv/o
infinitivo
-
Verba moduso2
esprimanta la agon aŭ staton en plej abstrakta,
nedifina maniero: senrilate al la aganto (senpersone),
sen verba modalo kaj sen
verba tempo:
kiel la nomoj2,
infinitivo povas roli kiel subjekto, objekto, predikativo
aŭ epiteto;
kiel moduso verba, infinitivo de transitiva verbo povas
akcepti rektan komplementon;
en Esperanto infinitivo estas la norma vortoformo vortara;
en Esperanto infinitivo ĉiam finiĝas je -i, tial oni povas
nomi ĝin „la i-moduso“.
tradukoj
anglaj
~o:
infinitive.
belorusaj
~o:
інфінітыў, неазначальная форма дзеяслова.
francaj
~o:
infinitif.
germanaj
~o:
Infinitiv, Nennform, Grundform.
hispanaj
~o:
infinitivo.
hungaraj
~o:
főnévi igenév, infinitivus.
nederlandaj
~o:
infinitief, onbepaalde wijs.
portugalaj
~o:
infinitivo.
rusaj
~o:
неопределённая форма глагола, инфинитив.
[^Revo]
[infini2.xml]
[redakti...]
[artikolversio:
1.14 2005/11/01 17:32:25 ]