tradukoj: be de en es fr hu nl pl pt ru

^*instrukci/o [1]

instrukcii

Klarigi al iu, kiel li agu: Toro metis la felojn de la kaproj ĉe la alia flanko de la fajro kaj instrukciis al la bienulo kaj liaj domanoj, ke ili ĵetu la ostojn sur la feojn [2]. preskribi

^*instrukcio

1.

Klarigo pri laŭcela konduto aŭ uzmaniero, kutime en formo de teksto.

a)

Tuto da ordonoj kaj klarigoj donitaj de superulo al subulo pri agmaniero aŭ konduko de afero: sekvi la instrukcion de la ĉefo; doni al ambasadoro sekretan instrukcion; laŭ la ordono de la Eternulo ili restadis tendare, kaj laŭ la ordono de la Eternulo ili elmoviĝadis; ili plenumadis la instrukcion de la Eternulo, konforme al tio, kiel la Eternulo ordonis per Moseo [3]; ofica instrukcio (priskribo de devoj kaj agmaniero por oficisto plenumanta koncernan oficon).

b)

Klarigoj kiel uzi aŭ apliki varon, aparaton, rimedon ktp, donitaj de kompetenta aŭ responsa persono aŭ instanco (plej ofte, de la aŭtoro, fabrikinto ktp): zorge sekvu la instrukcion presitan sur la skatolo; baldaŭ aperos la instrukcio pri la aplikado de tiu nova leĝo^PV; „Instrukcio de la EK-paketo“ [4].

Rim.: En iuj lingvoj oni preferas uzi tiun vorton plurnombre, eĉ se temas pri unu dokumento; la kutima maniero en Esperanto estas uzi ununombron en similaj okazoj ― kp „pantalono“ aŭ „tondilo“, por kiuj multaj nacilingvoj simile havas nur plurnombran formon. direkto, konsilo.

2.

Komando^3.a (maŝina).