tradukoj: cs de en es fr nl pt ru

^*konsil/i

^*konsili

Indiki al iu tion, kion oni opinias, ke li devus fari: la kuracisto konsilis al mi iri en ŝvitbanejon [1]; la montritajn naŭ vortojn mi konsilas bone ellerni [2]; oni konsilas kaj konsolas sed helpi ne volas[3]; nekonsilebla karaktero^Z (kiu ne volas esti konsilata); nek helpeme, nek konsileble^Z (pp tute embarasita situacio, pri kiu oni povas nek helpi, nek konsili); kie konsileble, tie helpeble^Z (oni ĉiam povas helpi tiujn, kiuj lasas konsili al si).

konsilo

1.

Indiko donita al iu pri tio, kion oni opinias, ke li devus fari: saĝulo aŭskultas konsilon^Z; montroj kaj konsiloj estas facilaj [4]; post dorma trankvilo venas bona konsilo [5]; peti konsilon de iu^Z admono, averto, avizo, instruo

2.

(arkaismo) Proponita agmaniero, rimedo: kontraŭ ĉiu malfacilo ekzistas konsilo [6]; ni ne scias alian konsilon ol prokrasti la aferon; ne ekzistas saĝo, ne ekzistas prudento, ne ekzistas konsilo kontraŭ Dio^Z.

3.

(evitinde) konsilistaro kunvoki la konsilon^Z.

konsilanaro

konsilistaro

konsilanto

Tiu, kiu donas konsilojn.

konsilantaro

konsilistaro

konsilisto

1.

Titolo de ŝtata aŭ komunuma oficisto.

2.

Persono, kiu profesie donas konsilojn.

konsilistaro

Aro da personoj komisiitaj por konsili estron de regno, armeo, distrikto ktp: la konsilistaro de la Ligo de Nacioj komisiono, komitato.

konsiliĝi

Peti de iu, ke li konsilu, konsulti: li konsiliĝis kun siaj servistoj^Z.

dekonsili, malkonsili

Konsili iun, ke li ne faru ian agon. averti 3, deadmoni