klarion/o

klariono

Latuna blovinstrumento kun akuta sono, uzata ofte ĉe infanterio: antaŭ unu jaro neniu en nia vilaĝo scipovis ludi klarionon, nek eĉ tamburon [1].

klarioni

Fari sonon per klariono.
Rim.: Ĉiuj verboj, derivitaj de nomoj de muzikiloj, konsekvence devas esti transitivaj, ĉar kiel rekta objekto servas ludata muzikaĵo, ekz.: klarioni preludon. (Jurij Finkel)

Alvoki soldatojn signale per klariono: oni klarionis la ellitiĝon (aŭ: al la ellitiĝo), tagmezon, prepariĝon al formarŝo, kolektiĝon, enkazerniĝon.

tradukoj

anglaj

~o: bugle; ~a: clarion; ~i 2.: sound.

belorusaj

~o: горн, труба; ~i: трубіць.

francaj

~o: clairon; ~a: de clairon, claironnant; ~i: claironner, sonner; ~isto: clairon.

germanaj

~o: Zinke, Signalhorn.

hispanaj

~o: clarín.

hungaraj

~o: (jelző)kürt, (katonai) trombita; ~a: kürt-; ~i 1.: kürtjelet ad; ~i 2.: trombitál; ~isto: kürtös. ~a voĉo: kürtszó.

italaj

~o: chiarina, clarino (mus.), cornetto; ~i: dare il segnale con la chiarina; ~isto: suonatore di chiarina.

nederlandaj

~o: klaroen; ~a: zoals een klaroen; ~i: op de klaroen blazen; ~isto: klaroenblazer.

polaj

~o: trąbka sygnałówka.

portugalaj

~o: clarim.

rusaj

~o: горн; ~a: трубный; ~i: трубить; ~isto: горнист.