tradukoj:
be bg ca de hu nl pt ru
konstelaci/o
konstelacio
- 1.
- stelaro
- 2.
-
Momenta situacio en la ĉielo, la relativaj pozicioj de la
stelfiguroj kaj planedoj, tiaj kiajn ilin vidas surtera
observanto:
favora, malfavora konstelacio (en astrologio);
ankaŭ ne klaras al mi, diris li, ke de ĉiaj kreaĵoj
nur la homoj estas influataj de la stelaj konstelacioj
[1];
la steloj estis en la sama konstelacio, kiel dum la
unua mateno, dum la kreo de l' mondo
[2];
Dio mia, sinjoro doktoro, sub kiel malbona konstelacio vi
naskiĝis
[3].
tradukoj
belorusaj
~o
1.:
сузор'е.
bulgaraj
~o
1.:
констелация;
~o
2.:
констелация.
germanaj
~o
1.:
Konstellation, Sternenkonstellation, Sternbild;
~o
2.:
Konstellation, Himmelkonstellation.
hungaraj
~o
1.:
csillagkép, csillagcsoport.
katalunaj
~o
:
constel·lació.
nederlandaj
~o
:
constellatie, sterrenbeeld.
portugalaj
~o
1.:
constelação.
rusaj
~o
2.:
констелляция.
[^Revo]
[konste.xml]
[redakti...]
[artikolversio:
1.18 2011/12/06 17:10:10 ]