tradukoj: be bg de en es fr he hu it ja la nl pt ru sv vo
Memlumanta astro,
kiu, pro malproksimegeco, aperas kiel brila surĉiela punkto:
en la nokto ni vidas la palan lunon kaj la belajn stelojn
[2];
Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon kaj Plejadojn
kaj la stelojn de la sudo
[3];
la steloj estas korpoj de universo
[4];
la polusa stelo;
stelluma, stelklara, stelplena nokto.
stelulo
Ŝajna grupo da steloj, prezentanta iun figuron kaj ricevinta
apartan nomon:
oni vidis la stelaron de Leono en kies mezo brilis la
stelo de Regulus
[7];
al la suno, al la luno, al la stelaroj kaj al
la tuta armeo de la ĉielo
[8].
stelfiguro,
konstelacio.
Fama, elstara artisto:
tiuj aktoroj mem, nomataj „steluloj“, estis same naive
diigataj,
kiel sportistoj
[9].
Brila meteoro, kiu ŝajnas kvazaŭ defalanta stelo:
falis falstelo kaj la pensoj de la knabo
leviĝis supren al la brilanta meteoro
[10];
falstelo traflugis la ĉielon
[11].
meteoro
aerolito
Stelforma besto vivanta en maro,
genro el eĥinodermoj
(Asterias).
asterio
La planedo Venuso vidata
je
frua mateno:
ektagiĝos kaj la matenstelo ekleviĝos
[12].
Kolapsinta stelo tre
rapide
turniĝanta, elsendante radiondojn je ĉiu turniĝo.
Figuro de verda, kvinpinta stelo, tradicia
emblemo de Esperantismo:
la flago de la Civito estas verda, kun blanka kvadrato en la
ĉestanga supra angulo, kie situas simetria kvinpinta verda
stelo, konforme al la modelo adoptita de la unua Universala
Kongreso en Bulonjo-ĉe-Maro, 1905
[14].
La planedo Venuso vidata
je
sunsubiro.
stelaro
la steloj de la ĉielo kaj ĝiaj
stelfiguroj ne donas sian lumon
[15].