tradukoj: be de en es fr hu nl pt ru

^*kord/o

^*kordo

Fadeno el bestaj intestoj aŭ el metalo, uzata en tianomaj kordinstrumentoj, kiun oni vibrigas per fingra pinĉado (ekzemple en gitaro), per plektro (en ŝamiseno), per arĉo (en violono), per bastonetoj (en zimbalono), aŭ per meĥanikaj marteletoj (en piano): (figure) la ĝis ekstremeco streĉita kordo de sentoj krevis^Z; (figure) la propono tuŝis kordon (animan inklinon) de ni mem ĝis hodiaŭ ne rimarkitan^Z; „Streĉita kordo“ (poemaro de Kaloĉajo) [1].

kunvibra kordo

Netuŝata kordo de kordinstrumento, kiu pro proporcia longo resone vibras, kiam oni sonigas alian kordon.