tradukoj: be de en fa hu nl pt ru

¹kozak/o

kozako

1.

En 15-17 jarcentoj en Ukrainujo kaj Rusujo: ano de milita-terkultura komunumo de liberaj novloĝantoj en nenies limlando, ekster la povo de iulanda regado. Hej, kozak' sur ĉevalo! vi kien rapidas? || Ĉu leporon, saltantan sur stepo, vi vidas? || Ĉu, ludiginte pensojn, en liber' senfina || Vi kuras pro la veto kun vent' ukraina? [1]; la kozako sur sia malgranda ĉevalo galopis rapidege sur la ebenaĵo [2] vakero, vikingo, pioniro.

2.

Ĉe Dono, Kubanjo, Tereko, Amuro kaj en aliaj milit-trupaj regionoj de Rusujo: kamparano, posteulo de tiaj novloĝantoj, kaj (ĝis 1920 kaj dum la Granda Patruja milito) soldato de kavaleria trupo, konsistanta el tiaj kamparanoj: Restis kvin verstoj ĝis Jessentuki ― kozaka stacio, kie mi povus ŝanĝi ĉevalon [3]

3.

Nuntempe: posteulo de tiaj kamparanoj aŭ soldatoj.