tradukoj: be ca de en es fa fr hu nl pt ru

^*kraĉ/i

^*kraĉi

Elĵeti salivon aŭ pulman mukon el la buŝo: ne kraĉu en puton, ĉar vi trinki bezonos [1]; kraĉi sur iun^Z, sur ion (signe de malestimo); kraĉi sangon^B; (figure) la naturo elkraĉu min kiel ekstermindan beston, se mi rompos tiun ĉi ĵuron^Z; (figure) ĉiudimanĉe la urbo kvazaŭ elkraĉas sian tutan loĝantaron en la ĉirkaŭaĵon; (figure) kiu supren kraĉon ĵetas, sian barbon al ĝi submetas[2]. sputi

kraĉaĵo

Muko, salivo, kiun iu elkraĉis: li kraĉis sur la teron, kaj faris el la kraĉaĵo koton [3]

kraĉujo

Poto por ricevi kraĉaĵojn: tri paroj da oraj kraĉujoj [4].