tradukoj:
de en es fr grc hu nl pt ru
presbiter/o
Z
presbitero
- 1.
Unu el la estroj en la antikva eklezio:
Kaj elektinte presbiterojn por ili en ĉiu eklezio, kaj
preĝinte kun fastado, ili rekomendis ilin al la Sinjoro,
al kiu ili ekkredis
[1].
- 2.
-
En la tradiciaj eklezioj, la
pastro
apartenanta
al la dua grado de la eklezia hierarkio (inter episkopo kaj
diakono):
la paroĥestro, diakono, aŭ delegita presbitero estas necesa
atestanto, por ke la geedziĝo estu valida
[2];
(la papo) prezentis sin ĉe tombo de
presbitero Varela, kiu eventuale proklamiĝos sanktulo
[3].
- 3.
-
Administranto de eklezia distrikto en iuj protestantaj
konfesioj malakceptantaj specialan episkopan povon.
ĉefpresbitero
-
Honortitolo de presbitero
(speciale, la unua inter la presbiteroj de unu sama kirko):
„La vivo de ĉefpresbitero Abakumo“
estas eminenta verko de malnovrusa literaturo;
helruĝaj kaj blankaj fajretoj, lumigitaj ĉe eksteraj
surmuraj ikonoj kaj ĉe tomboj de episkopoj kaj
ĉefpresbiteroj
[4].
tradukoj
anglaj
~o:
presbyter;
ĉef~o :
archpriest.
francaj
ĉef~o :
archiprêtre.
germanaj
~o:
Presbyter.
hispanaj
~o:
presbítero.
hungaraj
~o 1.:
egyházi elöljáró;
~o 2.:
felszentelt pap;
~o 3.:
presbiter;
ĉef~o :
archipresbiter, esperes.
malnovgrekaj
~o 1.:
πρεσβύτερος;
ĉef~o :
πρωτοπρεσβύτερος, πρωτοπαπάς, πρωθιερεύς.
nederlandaj
~o:
presbyter;
ĉef~o :
aartspresbyter.
portugalaj
~o:
presbítero;
ĉef~o :
arcipreste, arquipresbítero.
rusaj
~o 2.:
пресвитер, поп
(se ortodoksa);
~o:
пресвитер;
ĉef~o :
протопресвитер, протоиерей, протопоп
(se ortodoksa).
[^Revo]
[presbi.xml]
[redakti...]
[artikolversio:
1.19 2009/10/28 17:30:36 ]