tradukoj: be de en es fr hu nl ru

sumer/o

sumero

Ano de antikva etno kreinta plurajn urboŝtatojn kaj unu el la plej antikvaj civilizoj en la malsupra Mezopotamio en la 3a jarmilo a.K. (kaj kelkaj jarcentoj ĉirkaŭe): ili estis skribitaj en la antikva lingvo de la sumeroj, kiun tiam uzadis nur antikvistoj kaj pastroj [1]
Rim.: Kiel pruvas la ekzemplo, en la intermilita Esperanto „sumero“ estis etna nomo ― konforme al la principo de la Lingva Respondo n-ro 47 kaj la tradicio rusa-pola. Tamen PIV pli respektis la tradicion de la okcidentaj lingvoj kaj difinis geografian regionon „Sumero“ kaj ties enloĝantojn „sumeranoj“. Tio estas ne nur malrespekto al la tradicioj de Esperanto sed ankaŭ malkoheraĵo: la adjektivo „sumera“ signifas ne „rilata al la regiono“, sed nepre rilatas al la lingvo aŭ kulturo de la koncerna historia etno; tion pruvas ankaŭ la terminoj kiel „antaŭsumeraj enloĝantoj“ (angle pre-Sumerians) ktp. [Sergio Pokrovskij]

sumera

Rilata al la lingvo, kulturo, civilizo de la sumeroj: la sumera lingvo estis nek ŝemida nek hindeŭropa, sed ja aglutina; kelkajn sumerajn mitojn ni trovas en Biblio.

Sumerujo

La lando kaj civilizo de la sumeroj: la historio de Sumerujo estas senĉesa milito inter la urboŝtatoj ― Ur, Uruk, Kiŝ, Lagaŝ k.a.
Rim.: PIV kaj la okcidentaj enciklopedioj misdifinas la vorton Sumero kiel loknomon, kvankam fakte ĝi ne estas uzata senrilate al la sumeroj; ekzemple Biblio, libro postsumera, nomas la eks-Sumerujajn lokojn „Ur la Ĥaldea“ [Gen. 11:28] ks. [Sergio Pokrovskij]