tradukoj: be ca de en es hu it nl pt ru

tiraljor/o

tiraljoro

Sola pafisto, kiu pafas elektitajn homojn el granda distanco, ofte laboranta en tereno regata de la malamiko: Sur tegmento apud la ponto Okonelo kuŝe observadis tiraljoro Respublikana. [1]
Rim.: PIV1 markas tiun vorton Zamenhofa, tamen sen referenco kaj kun tute alisenca (infanteria) ekzemplo: tiraljore malvolvi La vorto estas tre kritikinda, ĉar sen esti internacia, ĝi estas falsa amiko: la franca tirailleur, el kiu ĝi evidente devenas, havas tute alian sencon (infanteria avanulo); gvatpafisto estus kaj pli trafa, kaj pli radikŝpara. [Sergio Pokrovskij]
Rim.: Laŭ la Z-radikaro de Wüster la vorto aperas en la verko La Batalo de l' Vivo, aperinta en 1910. La de W indikita signifo estas soldato. Ŝajnas do, ke Z sciis pri la franca signifo kaj ke la misa signifo venis de iu alia. [Felmano Ulriko]