tradukoj: be bg br ca cs de el en es fa fi fr hu it ku nl pl pt ru sk sv tr vo

^*urb/o [1]

^*urbo

Iom granda aro da domoj, aranĝitaj laŭ pluraj stratoj, iam (historie) ĉirkaŭita de murego: mi konas neniun en tiu ĉi urbo [2]; ĝi plu ne estos urbo, sed amaso da ruinaĵoj^Z; fortika urbo^Z. civito

^*urbano

Loĝanto de urbo: urbanoj estas ordinare pli ruzaj, ol vilaĝanoj [3].

Urbano

Vira antaŭnomo latindevena: la papoj Urbano VIII (la 8a) kaj Innocento IV (la 4a) [4].

urbego

Tre granda urbokomplekso, ofte entenanta plurajn eksurbojn: en la urbegoj, ĉiuj (neriĉuloj) loĝas en antaŭurboj kaj ĉiutage iras longan distancon buse aŭ metroe [5]; la plej „delegitoza“ urbo plu restas la brazila urbego Rio de Janeiro [6].

urbestro

Precipa administranto de urbo. skabeno

urbeto

Tre granda vilaĝo aŭ tre malgranda urbo: malgranda urbeto kun ruĝaj tegmentoj sur la malaltaj domoj [7].

^*antaŭurbo

Parto de urbo ekster la ĉirkaŭmurego aŭ ĉirkaŭbulvardoj; ekstera parto de urbo: komence .... la elektron aranĝu, la akvon donu al la antaŭurboj [8]!

ĉefurbo

1.

Urbo, en kiu troviĝas la registara sidejo de lando, ŝtato, provinco aŭ similtipaj teritorioj: en la venonta jaro mi veturigos mian fileton al la ĉefurbo [9]; Moskvo estas la ĉefurbo de Rusujo.

2.

(figure) Urbo pli grava ol aliaj pro iu elstariga trajto: ekonomia, arta, kultura ĉefurbo.

ĉirkaŭurbo

Ĉiu el la urboj, situantaj en ĉirkaŭaĵo de granda urbo.

ladurbo

Urboparto konstruita el rubmaterialoj, loĝata de malriĉularo: la surlokaj kuracistoj en la Karakasaj ladurboj jam plendas ke ili ne plu ricevas laboron [11]

     Ĝenas en la difino la nedifinita termino "eks~o". "Eksa
     urbo" sufiĉus. Aŭ "tre granda ~o formiĝinta per enkorpigo de
     antaŭaj ĉirkaŭ~oj" (sed ĉiuj ~oj tiel disvolviĝis!).
     [MB]