tradukoj: be ca de en es fa fr hu it pl pt ru sk sv

²dinamik/o [1]

dinamiko

Branĉo de meĥaniko pritraktanta la rilatojn inter la fortoj kaj la movoj, kiujn ili produktas.

dinamika

1.

Rilata al dinamiko, al la aĵoj kaj ecoj, kiujn ĝi studas: la dinamika stato de la klasika mekaniko devas esti anstataŭigata [3].

2.

(figure) Nefiksita, moviĝema, agema, vigla: dinamika komerca centro [4]; lingvoj estas dinamikaj, ĝuste kiel socioj, kaj ili daŭre ŝanĝiĝas [5].

aerdinamiko, aerodinamiko

1.

Branĉo de fiziko studanta la moviĝojn de aeraj medioj kaj de solidaĵoj en ili: ni scias el aerdinamiko ke je certa venta direkto la rilato inter loka kaj referenca ventaj rapidoj estas proporcia [6].

2.

(komune) Eco de io bone adaptita al aera medio, facilmova en aero: plibonigo de dinamika efiko [7].

akvodinamiko

1.

Branĉo de fiziko studanta la moviĝojn de akvaj medioj kaj de solidaĵoj en ili: DSC estas uzita lige kun aliaj ... teknikoj por determini akvodinamikon [8].

2.

(komune) Eco de io bone adaptita al akva medio, facilmova en akvo: Barba Pingveno estas tre dinamika persekutplonĝanto [9].

fludinamiko, fluodinamiko, fluidodinamiko

Branĉo de fiziko studanta la moviĝojn de nesolidaj ― tio estas fluaĵaj aŭ gasaj ― substancoj: ... studi la kompleksan fluodinamikon ... kiam la maso venas subite al stagno [10].

varmodinamiko

Parto de fiziko studanta la energiajn kaj materiajn ŝanĝojn en sistemoj termodinamiko