tradukoj:
be ca de en es fr hu pl pt ru
*duk/o [1]
*duko
-
En okcidenta Eŭropo,
nobelo kies
rango estas inter tiuj de markizo kaj
princo3.
Rim.:
Tiu titolo estas regione specifa, ekzemple en la islamaj
landoj
samfunkcia titolo nomiĝas emiro;
male, la proksima titolo „princo“ estas pli
universala, kaj sencas ankaŭ en aliaj kulturaj rondoj
(en malnova Ruslando, en Biblio ktp).
[Sergio Pokrovskij]
dukino
-
Edzino de duko:
fine, mia kara Matildo, morgaŭ vi estos dukino de
Blasano
[2].
ĉefduko, granda duko
- 1.
-
Suverena duko:
la palaca ĝardeno de la granda duko
(de Florenco)
[3].
- 2.
-
En la 18a–19a jarcentoj, posteulo de la aŭstra
imperiestra familio.
arkiduko
Rim.:
PV kaj PIV atribuas tiun titolon ankaŭ al la membroj de
la
rusia imperiestra familio; malĝuste, ĉar ili estis
„grandaj princoj“.
dukujo
-
Feŭdo aŭ regno rajtiganta sian posedanton je la
duka
titolo:
oni ofte konsideras lin (Rollon), erare,
la 1-a duko de Normandio kaj fondinto de la
dukujo de Normandio, sed li neniam portis la
titolon „duko de Normandio“
[4].
tradukoj
anglaj
~o :
duke;
ĉef~o, :
archduke;
~ujo:
duchy.
belorusaj
~o :
герцаг;
ĉef~o, 1.:
вялікі
герцаг, вялікі
князь;
ĉef~o, 2.:
эрцгерцаг.
francaj
~o :
duc;
ĉef~o, 1.:
grand-duc;
ĉef~o, 2.:
archiduc.
germanaj
~o :
Herzog;
ĉef~o, 1.:
Großherzog;
ĉef~o, 2.:
Erzherzog.
hispanaj
~o :
duque;
ĉef~o, :
archiduque.
hungaraj
~o :
herceg;
ĉef~o, 1.:
nagyherceg;
ĉef~o, 2.:
főherceg.
katalunaj
~o :
duc;
~ino:
duquessa;
ĉef~o, 1.:
gran duc;
ĉef~o, 2.:
arxiduc;
~ujo:
ducat.
polaj
~o :
diuk, książę;
~ino:
księżna;
ĉef~o, 1.:
arcyksiążę;
~ujo:
księstwo.
portugalaj
~o :
duque;
~ino:
duquesa.
rusaj
~o :
герцог;
~ino:
герцогиня;
ĉef~o, 1.:
великий
герцог, владетельный
герцог, великий
князь
(Литовский и
т.п.);
ĉef~o, 2.:
эрцгерцог;
~ujo:
герцогство.
[^Revo]
[duk.xml]
[redakti...]
[artikolversio:
1.19 2011/12/03 15:10:16 ]