tradukoj: be ca de en es fr pl pt ru sv

^*envi/i [1]

^*envii

1.

Deziri havi tion, kion alia posedas: envii ion al iu^Z; kion mi ne scias, tion mi ne envias [2]; la princoj povus envii al ili [3]; elokventeco, kiun multaj envius al li. avidi, ĵaluzi

2.

Senti malĝojon kaj malamon kontraŭ iu, kiu posedas ion, kion oni mem malhavas: envii iun pro io^Z; envii la riĉulojn; ne enviu la malvirtulojn [4]; pli bone estas enviigi ol kompatigi. [5]

envio

Stato de envianto: feliĉo kaj riĉo envion elvokas [6]; la reciproka envio de la popoloj^Z.

enviema

Inklina al envio.

enviinda

Meritanta envion: enviinda feliĉo.