tradukoj: be es fr hu nl pt ru

irit/i ^G

iriti

1.

Kaŭzi doloron, inflamon aŭ eksciton en organo: tio iritas la stomakon. inciti ⁴.

2.

(poezie) Forte eksciti, kolerigi: ambaŭ kverelis.... Rejento iritita estis plej terure^G. inciti ¹.

irito

Reakcio de vivaj organoj, principe nervoj, je ekscito ekstera; ĝi en la nervocentro transformiĝas en sensaĵon, kaj estas fiziologie mezaĵo inter la fizika ekscito kaj la psikologia sensaĵo.

  Tiu cxi artikolo estis kopiita de PIV. Indus koherigi
  gxian vortuzon kun la cetero de REVO (sensajxo/sentumajxo).
  La Grabowski-a ekzemplo havas strangan sintakson (kial
  terurE?).
  Ankaux gxenas la nesimetrieco inter ~i kaj ~o. Ial la
  substantiva formo konservas nur la medicinan sencon (tamen
  malvastigante gxin preskaux nur al psikologia(?) senco).
  Kvankam mi tradukis ~o francen per "irritation", mi ne
  scias, cxu vere tiu cxi vorto estas uzata kun la senco de
  la difino.
  En UrdHadda trovigxas ankaux la formo "iritigxo" (forta
  incitigxo).
  [MB]