tradukoj: be de fr nl pt ru

konfirmaci/o ^Z

konfirmacio

: Rito, plenumata super baptitoj en diversaj eklezioj, celanta konfirmi la baptan sakramenton: [la malriĉa knabo] pruntis al si la konfirmacian surtuton kaj la botojn de la filo de sia mastro [1]; Ib devis nun komenci la vizitadon de antaŭkonfirmaciaj lecionoj [2]. konfirmo ^1.c
Rim.: En katolikaj kaj ortodoksaj eklezioj temas pri sakramento, donita ekz-e de episkopo. En protestantaj eklezioj temas pri kredkonfeso.
Rim.: En sia traduko de la Fabeloj Zamenhof uzis la formon „konfirmo“, „konfirmi“, sed tamen uzis la radikon „konfirmaci“ en adjektiva formo, supozeble pro la malfacilo pluderivi adjektivon de „konfirmo“. Ekde [3] la radiko „konfirmaci“ estas prezentata kiel preferinda por la senco kristana.