tradukoj: be de en es fr nl pt ru

^*konfirm/i

^*konfirmi

1.

(ion) Igi pli certa la verecon, la sendubecon de io, kion oni eble jam sciis, sed pri kio oni povis akiri dubojn: konfirmi diron, ateston, rakonton, supozon, teorion, timon, opinion...; per la buŝo de du aŭ tri atestantoj ĉiu vorto estu konfirmita [1]; mi petegas vin, ke vi konfirmu al li vian amon [2]; negrava okazo, inter multaj aliaj, konfirmis liajn supozojn [3]; novaj pripensoj konfirmas al mi, kiom mi eraris [4]; do, Rozalia, vi povas konfirmi ke la domo estis funde purigita kaj brosita... [5]; la postmorta ekzameno konfirmis kion oni jam sciis [6]; lia atesto konfirmas la vian; post tiu parolado, alia s-ro konfirmis la gravan utilon de Esperanto. jesigiapogi, aserti, certigi, kontroli, pruvi, subteni

2.

(ion) Oficiale validigi ion, deklarante ĝian aŭtentikecon: konfirmi decidon, ordonon, testamenton, traktaton...; konfirmu, ho reĝo, ĉi tiun decidon, kaj subskribu la ordonon [7]; poste mi preĝas kaj konfirmas la juĝajn verdiktojn [8]; sufiĉis al li princa kvitanco, konfirmita de la tribunalo [9]. aŭtentikigi, subskribi, sankcii.

3.

(iun) Firmigi; forigi dubojn aŭ hezitojn pri io: [la Eternulo] min konfirmis kaj min sidigis sur la trono de mia patro David [10]; ŝi kredis eĉ, ke la maljuna presbitero [...] konsolos ŝin, kuraĝigos kaj konfirmos [11]; konfirmi iun en sia opinio, kredo, supozo, timo, suspekto, en siaj esperoj...; [per siaj konsiloj la maljunulo] malinklinigas Ligian de li kaj konfirmas ŝin en la kontraŭstaro [12]; multege da apartaj observoj, ĉu en la pasinta, ĉu en la nuna tempo, tiel konfirmas min en tiu ĉi opinio [13]; konfirminte sin en sia supozo, li ordonis al la sklavoj pli rapidigi la paŝojn [14].
Rim.: Oni povus uzi „firmigi“ anstataŭe. Estas eĉ kelkaj ekzemploj, en kiuj la objekto ne montras personon: al Poppæa [la infano] estis kara almenaŭ tial, ĉar ĝi konfirmis ŝian pozicion kaj faris ŝian influon nerezistebla [15]. Ĉiuokaze, ĉi tiu senco ne plu aperas en modernaj vortaroj, sed malfacilas ĝin konsideri arĥaika.

4.

(iun)konfirmacii Karen estis nun en tia aĝo, ke ŝi devis esti konfirmata [16]; la pastro parolis bele kaj kore, la konfirmatoj estis emociitaj [17]; la konfirmitoj faris ekskurson ekster la urbon [18]; (figure) la sola komunista deputito en Britio, sciigis [...], ke liaj du knabinoj ĵus estis konfirmitaj en la religio de l' Parsioj [19]; (figure) konfirmitaj ateistoj.

konfirmo

Ago konfirmi:

a)

konfirmo pri/de iu informo, diagnozo, ricevo de io, mendo, aliĝo...; en tiu ridado li trovis konfirmon de siaj timoj^Z; [li] iom sin klinis al la koĉero, kvazaŭ esperante de li konfirmon [20].

b)

la oficiala reelekto de Buller fare de la estraro estis nur formala konfirmo de la interkonsento atingita de tiu triopo [21]; la konstitucio estas grupigo kaj konfirmo de ĉiuj novliberalaj instrukcioj jam validaj en ĉiuj landoj apartenantaj al Eŭropa Unio [22].

c)

konfirmacio en la tago de sia konfirmo li klare vidis briletadon de la ora kruco sur la Dipatrina preĝejo [23];

konfirme

Konfirmante, por konfirmi: li konfirme skribis al mi pri tio; donu konfirme vian manon al mi (donu la manon por simbole konfirmi la promeson) [24]; Kant konfirme kapmovis [25]; ofte revenis al mia spirito novaj argumentoj, kiujn mi aŭdis fari konfirme al tiuj, kiuj jam turmentintis min [26]; firme kaj konfirme! (tute rezolute). jes.
Rim.: Komencante propozicion, tiu adverbo servas por montri, ke tio, kio sekvas, pruvas, konfirmas aŭ pravigas tion, kio estis ĵus asertita: mi jam supozis, ke li foriris al Francujo, kaj konfirme mi ĵus ricevis de li leteron el Parizo. fakte, nome, pruve

konfirmiĝi

Iĝi konfirmita:

a)

nun konfirmiĝis do lia opinio, ke ŝi ne estas tia, kia devas esti reĝino [27]; konfirmiĝas, ke vera plezuro ne mezuriĝas laŭ la elspezo [28].

b)

ankaŭ dum kunveno de [la Olimpika Komitato] en Ateno, majo 1934, konfirmiĝis la antaŭaj decidoj [29].

c)

mi poste konfirmiĝis, ke la rakonto, kiun la bazarulo rakontis, estas ja baze vera [30]; mi venis al [la promenado] bone konfirmiĝinte pri la jam adoptita opinio, ke la „Konu vin mem“ de la Delfa templo ne estas tiom facile sekvebla maksimo [31].

malkonfirmi

Deklari la malverecon de io, reĝustigi fakton aŭ intencon: novaj eksperimentoj malkonfirmos la hipotezon [32]; nenio en mia plej sekreta interno [la inklinon] iam malkonfirmis [33]. dementirefuti, kontesti

      Restas dubo, cxu la du ekzemploj prezentitaj kiel figursencaj
      vere rilatas al la kristana senco, aux cxu pli gxenerale al
      vastigo de la jura senco por personoj (persono akreditita,
      oficiale agnoskita, eventuale de iu religio), aux ecx de la
      unua senco (persono, kiu povis konfirme pruvi siajn kapablojn).
      [MB]