tradukoj: be bg br de el en fr hu nl pt ru

Latin/o^Z

Latino

Hindeŭropa lingvo, en kiu parolis antikvaj latianoj, poste la romanoj kaj la okcidentaj romianoj, plu uzata interalie de la Romkatolika eklezio: ŝajnas, ke Izidoro de Sevilo (m. 636) unua proklamis Latinon „sankta lingvo“; [1]; la tradicio esperantigi latinajn nomojn pruvas, ke, kiel dirus Neves, Esperanto estas nepinjo de Latino [2]; li bone sciis ofendi neniun: li ridis la Latinon de la seminarioj kaj defendis ĉe alia okazo sian episkopon [3]; (figure) Esperanto estas la latino de la demokratio; (frazaĵo) venis fino al mia latino (elĉerpiĝis mia tuta scio) [4]; latinigi tekston.

latinidaj lingvoj

Grupo da parencaj hindeŭropaj lingvoj, devenintaj el Latino: la itala, la hispana, la portugala, la franca kaj aliaj.