(pri signo)
Apartenanta al signaro,
kies ĉiuj signobildoj lokeblas
inter du paralelaj horizontalaj linioj, kiujn ili tuŝas:
la majusklaj ŝtonsurskriboj de la Romiaj monumentoj;
la majusklaj ciferoj.
Rim.: La eksterliniaj diakritiloj rompas tiun difinon; por la lingvoj uzantaj ilin (ankaŭ Esperanto) oni kutime konsideras nur la bazan signon ― kvankam en iuj presaĵoj kaj en ekranaj tiparoj oni pro la evidenta praktika motivo iam malaltigas la tutan diakritaĵon tiel ke ĝi plene lokiĝu inter la du linioj; tiel estas presita, ekzemple, la „Enciklopedio de Esperanto“.
