Doktrino neanta ĉion ajn supernaturan.
Doktrino laŭ kiu literaturo kaj belartoj devas celi nur
ekzaktan prezentadon de la realaĵoj kaj senfantazian
imitadon de la naturo, sen provi plibeligi kaj nobligi
ilin.
realismo
Tendenco evoluigi lingvon (precipe planlingvon) konforme al
la „naturaj“ lingvoj okcidenteŭropaj:
mi volas koncize montri, ke estas inde agnoski pozitivan
rolon de racia natureco en faka terminaro, ne sinkante al
pura naturalismo
[1];
lingvoj naturalismaj postulas plej eblan alproksimiĝon al
etnolingvoj, sekve ili ne celas esti regulaj kaj
senesceptaj
[2].
skemismoRim.: Fakte, eĉ la vorto naturalismo mem estas ekzemplo pri sia propra senco: la nomo aludas „naturecon“, sed ne estas derivita el „naturo“, sed formita ekster Esperanto, fremdmaniere, kaj aperas kiel pruntvorto.