objekt/o

^*objekto

Ĉio, kio estas videbla, tuŝebla, perceptebla per sentumoj; aĵo: sur la tablo kuŝas diversaj objektoj; ŝi prenis siajn ruĝajn ŝuojn, la plej karan objekton, kiun ŝi posedis^Z; domobjektoj^Z (mebloj); valoron de objekto ni ekkonas post difekto [1]; en ĉiu objekto troviĝas difekto [2]; la artikolo la estas uzata kiam ni parolas pri personoj aŭ objektoj konataj^Z.
Rim.: Kvankam en tiu lasta ekzemplo kaj plejofte oni kontrastigas la objektojn kun la personoj, estas okazoj, kie objekto povas signifi ankaŭ personon: sub tri objektoj tremas la tero, sklavo, malsaĝulo kaj sklavino^Z.

Ĉio ajn abstrakta, kio estas konceptebla de la spirito; afero: lingvo internacia kaj lingvo tutmonda estas du tute malsamaj objektoj^Z; la tutan nian civilizon ni dankas nur al unu objekto, al la posedado de lingvo^Z; kun scienca aplombo ili kredigas, kvazaŭ lingvo estus objekto natura, organa^Z; ili parolis pri multaj objektoj.

temo la objekto de la leciono, de la diskuto; multaj leteroj mi ricevis pri tiu objekto^Z; objekto de studo^B; la legita objekto^Z (objekto de legado); kiajn objektojn vi kapablas instrui? decidi la enkondukon de Esperanto en lernejojn, kiel nedeviga objekto de la instruado; la plejmulto de la publikaj paroladoj havis por objekto Azion

Ĉio, kio estigas ian senton, kio liveras okazon al ia ago: objekto de mokoj^Z, de ŝerco; la infanoj estis objekto de plej zorga flegado; objekto de deziro, de intereso; ŝin hontigis la kompato, kies objekto ŝi estis^Z; la inda objekto de la admiro de du grandaj nacioj; tiu granda poeto estis objekto de multaj monumentoj; la amata objekto (amata persono).