tradukoj: ar be bg br cs de en es eu fr hu it ku nl no pl pt ru sv tp tr vo zh

^*patr/o

^*patro

1.

Virseksulo naskiginto de ido: li estas la portreto de sia patro [1]; patra amo; patra (hejma) lingvo.

2.

(la Patro:) En kristanismo, la unua el la personoj de la Triunuo: la malgranda Helga preĝis ... ke estu permesite al ŝi ... nur unu solan rigardon ĵeti en la ĉielan regnon al la Patro [2].

3.

Respekta titolo donata al pastroj: la sankta patro (papo); iu patro dominikano.

patrino

Naskintino de ido: la edzino de mia patro estas mia patrino^Z; (figure) senlaboremo estas patrino de ĉiuj malvirtoj^Z.

patreco

1.

Stato de viro, kiu estas patro.
Rim.: E. Wüster rimarkigis ke patrado aŭ patresto pli konvenus al tiu senco. [S. Pokrovskij]

2.

Familiaj sentoj konvenaj al tiu stato.

patrineco

1.

Stato de virino, kiu estas patrino.
Rim.: Ŝajnas ke patrinado aŭ patrinesto pli konvenus al tiu senco. [S. Pokrovskij]

2.

Familiaj sentoj konvenaj al tiu stato.

patrujo

1.

Lando konsiderata kiel apartenanta al iu nacio, pro tio, ke ĝi estas la lando de la patro kaj de la avoj de la nacianoj: vi staras nun antaŭ miaj okuloj, mia malfeliĉa patrujo, kiun mi neniam povas forgesi^Z; mi forlasis mian patrujon kiel juna knabo^Z; la elpatrujigitoj^Z (ekzilitoj).

2.

Nacio konsiderata kiel alligita al iu aparta lando: defendi sian patrujon; morti por la patrujo; Egiptujo estis la patrujo de la plej antikva civilizo en la mondo^B; sampatrujano.

bopatro

1.

Patro de la edzino rilate al la edzo: Zhen Shiyin ... rifuĝis kun la edzino kaj du servistinoj al la sufiĉe bonhava bopatro [3]

2.

Patro de la edzo rilate al la edzino: kaj oni sciigis al Tamar, dirante: Jen via bopatro iras Timnan, por tondi siajn ŝafojn [4].

bopatrino

1.

Patrino de la edzino rilate al la edzo: lia edzino mastrumis, ne povante zorgi la du infanojn, pro kio li venigis sian bopatrinon [5].

2.

Patrino de la edzo rilate al la edzino: kaj Boaz respondis kaj diris al ŝi: Jam estas rakontita al mi ĉio, kion vi faris al via bopatrino post la morto de via edzo [6].

bogepatroj

La Patro kaj la patrino de edzo aŭ edzino: la bogepatroj ĉiutage trovis mankon kaj kaptis makulon inter la aliaj naŭ filinoj [7].

duonpatro

Edzo de patrino, kiu tamen ne estas la patro.

duonpatrino

Edzino de patro, kiu tamen ne estas la patrino.

gepatroj

1.

Patro(j) kaj patrino(j): ke Sara ... neniam forlasos la religion de siaj gepatroj [8].

2.

(neologismo) Plurnombro de „gepatro“, eble ĉiuj samseksaj, eble ne.

gepatro

Patro aŭ patrino: se oni heredas normalan genon de la alia gepatro, oni tamen povas produkti sufiĉe de la normala p16-proteino [9]; Jen ebla tasko, sendube pens-instiga, por gepatro kaj gefilo: kundiskuti la verkon. [10]; tion li tuj diras dufoje (al ĉiu gepatro en ties lingvo).
Rim.: Tia uzo devias de la tradicia, kaj ne ĉiuj esperantistoj ĝin akceptas. Vd la ĝeneralan noton ĉe ge-.

prapatro

Malproksima vira parenco de kiu iu devenas, efektiva aŭ imagata fondinto de popolo, tribo aŭ gento (familio): la prapatro Adamo; Ben-Ami estas la prapatro de la Amonidoj [11]; (frazaĵo) kaj vi foriros al viaj prapatroj en paco [12] (t.e. pace mortos).

prapatrino

Malproksima parencino de kiu iu devenas, efektiva aŭ imagata fondintino de popolo, tribo aŭ gento (familio): la prapatrino Eva.