tradukoj:
ca de en es fr hu nl pt ru
*pinĉ/i [1]
*pinĉi
(tr)
-
Premi inter du fingroj aŭ inter du pecoj:
pinĉi la orelon de infano;
la papago pinĉis al mi la fingron per sia beko;
pinĉi la kordojn de liro;
pinĉi kelke da akordoj sur la harpoB;
malgrasaj bovinoj avide pinĉis
(ŝiris pinĉante per la
lipoj)
herbon en la apudvojaj kavojB;
taŭzi.
pinĉaĵo, pinĉpreno
-
Eta kvanto, tiom, kiom oni povas preni pinĉe.
pinĉpreno da salo, da tabako;
matene ili metas en tetason pinĉaĵon da rostita
faruno, malgrandan kvanton da rekremento de lakto
kaj malgrandan pecon da butero kaj enverŝas varmegan
akvon
[2].
pinĉilo
-
Pinĉkapabla ekstremo de membroj de iuj
krustuloj:
„La Krabo kun Oraj Pinĉiloj“
(titolo de bildstrio)
.
nazpinĉilo
- nazumo
tukpinĉilo
-
Pinĉilo per kiu oni pendigas sekiĝontan
tukon aŭ veston je ŝnuro:
ili postlasis al Usono plurajn ... inventaĵojn,
ekzemple vaste uzatan specon de tukpinĉilo
[3].
tradukoj
anglaj
~i
:
pinch.
francaj
~i
:
pincer;
~aĵo, :
pincée;
~ilo:
pince (anatomie);
naz~ilo:
pince-nez;
tuk~ilo:
pince à linge.
germanaj
~i
:
kneifen, zwicken, klemmen;
~aĵo, :
Prise.
hispanaj
~i
:
pellizcar, pinzar;
~aĵo, :
Pellizco (referido a una cantidad muy pequeña de
harina, azucar, etc...);
~ilo:
pinza.
hungaraj
~i
:
csíp, megcsíp, csíptet;
~aĵo, :
csipetnyi;
~ilo:
olló;
naz~ilo:
orrcsiptető, cvikker.
katalunaj
~i
:
pinçar;
~ilo:
pinça.
nederlandaj
~i
:
knijpen;
~aĵo, :
snuifje;
~ilo:
schaar;
naz~ilo:
neusknijper, knijpbril.
portugalaj
~i
:
beliscar.
rusaj
~i
:
щипать, сжимать между пальцами;
~aĵo, :
щепотка;
~ilo:
клешня;
naz~ilo:
пенсне.
[^Revo]
[pincx.xml]
[redakti...]
[artikolversio:
1.17 2010/05/27 16:30:20 ]