tradukoj: ca de en es fr hu nl pt ru

*pinĉ/i [1]

*pinĉi

(tr)
Premi inter du fingroj aŭ inter du pecoj: pinĉi la orelon de infano; la papago pinĉis al mi la fingron per sia beko; pinĉi la kordojn de liro; pinĉi kelke da akordoj sur la harpoB; malgrasaj bovinoj avide pinĉis (ŝiris pinĉante per la lipoj) herbon en la apudvojaj kavojB;
VD:taŭzi.

pinĉaĵo, pinĉpreno

KUI Eta kvanto, tiom, kiom oni povas preni pinĉe. pinĉpreno da salo, da tabako; matene ili metas en tetason pinĉaĵon da rostita faruno, malgrandan kvanton da rekremento de lakto kaj malgrandan pecon da butero kaj enverŝas varmegan akvon [2].

pinĉilo

ZOO Pinĉkapabla ekstremo de membroj de iuj krustuloj: „La Krabo kun Oraj Pinĉiloj“ (titolo de bildstrio) .

nazpinĉilo

=nazumo

tukpinĉilo

Pinĉilo per kiu oni pendigas sekiĝontan tukon aŭ veston je ŝnuro: ili postlasis al Usono plurajn ... inventaĵojn, ekzemple vaste uzatan specon de tukpinĉilo [3].

tradukoj

anglaj

~i : pinch.

francaj

~i : pincer; ~aĵo, : pincée; ~ilo: pince (anatomie); naz~ilo: pince-nez; tuk~ilo: pince à linge.

germanaj

~i : kneifen, zwicken, klemmen; ~aĵo, : Prise.

hispanaj

~i : pellizcar, pinzar; ~aĵo, : Pellizco (referido a una cantidad muy pequeña de harina, azucar, etc...); ~ilo: pinza.

hungaraj

~i : csíp, megcsíp, csíptet; ~aĵo, : csipetnyi; ~ilo: olló; naz~ilo: orrcsiptető, cvikker.

katalunaj

~i : pinçar; ~ilo: pinça.

nederlandaj

~i : knijpen; ~aĵo, : snuifje; ~ilo: schaar; naz~ilo: neusknijper, knijpbril.

portugalaj

~i : beliscar.

rusaj

~i : щипать, сжимать между пальцами; ~aĵo, : щепотка; ~ilo: клешня; naz~ilo: пенсне.

fontoj

1. E. Grosjean-Maupin: Plena Vortaro de Esperanto
2. Ĉina Interreta Informa Centro: Tetrinkado de Tibet-nacianoj, 2001
3. R. Haruo: Jen donaco : Simpleco, [vidita en 2010]

[^Revo] [pincx.xml] [redakti...] [artikolversio: 1.17 2010/05/27 16:30:20 ]