tradukoj: be de en es fr hu nl ru

^*sorĉ/i

^*sorĉi

1.

Estigi, per helpo de diabloj, supernaturajn, ordinare malicajn efikojn.

a)

transsorĉi lian sinjoron oni sorĉis rano (ŝanĝis al rano) [1].

2.

(figure) Ĉarmegi, pasie logi: ili estas sorĉitaj de tiu ideo; niaj saĝuloj ... lasis sin sorĉi per lia elokventeco [2]; ni ne povis disiĝi de tiu sorĉanta vidaĵo; dolĉa, ensorĉanta voĉo [3].

sorĉa

1.

Plenumata per sorĉo, havanta magian efikon de sorĉo: ili flugas, flugas, flugas kun nekredebla rapideco en ia sorĉa kaleŝo al la rando de la mondo [4].

2.

(figure) Mirinda: sorĉaj sukcesoj; la sorĉa lando de viaj infanaj sonĝoj [5].

sorĉo

Fakto kaj efiko de tio, ke oni sorĉis: kiam la kruela sorĉo estis forigita, nenio mankis en ilia feliĉo [6].

sorĉisto

Magiisto, kiu agas per sorĉoj: la sorĉistinoj ... ne povas vidi malproksimen, sed ili havas senteman flaradon [7].

ensorĉi

Logi kaj teni sub la efikon de sorĉo: (figure) profundo kaj mallumo de la varma nokto ensorĉadis lin ĉiam pli [8].

transsorĉi

Transformi per sorĉo.

sorĉista bastono

Bastono per kio sorĉisto povas sorĉi.