tradukoj:
be de el en es fa fr hu nl pl pt ru
vinkt/o
6
vinkto
- 1.
-
Nito:
la posedantoj lasis cementi lin (la porcelanan
hometon) en la dorso, bona vinkto estis trametita
tra lia kolo, kaj li fariĝis kiel nova, nur balanci la
kapon li plu ne povis
[1];
nito - 2.
-
Metala peco uzanta por kunfiksi apartajn pecojn, ekz. paperfoliojn
kreante
kajeron aŭ por ripari dispecigitan porcelanaĵon.
krampo
vinkti
- 1.
-
Niti.
Laŭ reloj malrapide rampis ŝtale vinktita
kvarvagona kirastrajno
[2]
- 2.
-
Krampi:
kompostita, presita kaj vinktita en la eldonejo
[3].
klammern
(ösze)tűz
krampo,
broŝuri
Rim. 1:
La antaŭ-PIV-aj esperantistoj ne dubis ke temas pri nito; tiel
en la Suplemento al PV kaj en plimulto de naciaj tradukvortaroj.
Ankaŭ la Andersena fabelo en kies kunteksto Zamenhof uzis la
vorton parolas pri nito. Estas mistero, kial la Esperantujaj
eldonistoj subite ekuzis la vorton por la senco „broŝuri per
krampoj“.
Rim. 2:
Ĉar la etimologio de vinkto estas neevidenta, jen citaĵo
el la
Etimologia vortaro de Vilborg:
VINKT/O (Sesa oficiala aldono; -i en Jurgensen, Wörterbuch
Esperanto-Deutsch, 3a eld. 1909; -o en Kabe, Vortaro de
Esperanto, 1910, Wüster, Enciklopedia Vortaro [supozeble,
temas pri la mikroslipa eldono de 1996], PV Suplemento): Z
probable kreis tiun radikon el L vinctum „ligita“
(vd
Waringhien „Lingvo kaj Vivo“ 81), procedo kies sola
analogaĵo
ŝajnas esti la kazo de vekto (vd tiun). La fontlingvoj
malakordas inter si; la franca formo, akceptita de la aliaj
L.I., estis neoportuna pro sufiksidenta -et. Ido revet/o,
Interlingue-Interlingua -e (← Franca rivet).
Ptc.perf.ntr. de latina vincire „(ĉirkaŭ)ligi,
volvi“
kun necerta etimologio. Samfamilia: vinko.
[^Revo]
[vinkt.xml]
[redakti...]
[artikolversio:
1.10 2011/07/13 19:10:59 ]