De-esprimo, kiu rilatas al A-vorto aŭ E-vorto, povas havi diversajn el tiuj signifoj, kiujn de povas havi ĉe verboj, ĉe agaj O-vortoj kaj ĉe ne-agaj O-vortoj:
Mia projekto estis tre multe diferenca de tiu ideo pri plibonigoj, kiun Vi havas.[L1.330] La projekto diferencas de tiu ideo. De montras apartecon.
Ĉu ankaŭ ĉiuj viroj devas posedi ian perfektecon, por akiri al si staton liberan de grandaj suferoj kaj mizero.[M.35] De montras apartecon.
Bona estas Romo, sed tro malproksima de nia domo.[PE.179] De montras apartecon.
Mi, ebria de feliĉo, alkroĉiĝis al lia kolo.[Rt.104] De montras kaŭzon.
Niaj okuloj estis plenaj de larmoj.[Rt.46] De montras kaŭzon kaj enhavon.
Tio estis prudenta de la flanko de la jura konsilisto.[FA1.78] De montras originon.
La marŝo daŭris sep horojn ekskluzive de la paŭzoj. = ...ekskluzivante la paŭzojn. La marŝodaŭro ne inkluzivis la paŭzojn. De montras sencan objekton. Oni ankaŭ povus uzi la finaĵon N: ...ekskluzive la paŭzojn.
Li scias ĉiujn latinidajn lingvojn escepte de la Rumana. = ...se oni esceptas la Rumanan. De montras sencan objekton. Eblas ankaŭ diri ...escepte la Rumanan.
Ĉiuj aliaj loĝantoj de la lando staris ĉirkaŭe de la palaco.[FA3.97] = ...en la ĉirkaŭo de la palaco. De montras apartenon, apudecon.
Mi salutas vin nome de mia frato. = ...en la nomo de mia frato. De montras apartenon, posedon.
Ĉe participoj de tamen havas pli strikte limigitajn signifojn.
Ofte E-vorto + de formas esprimon, rolvortaĵon, kiun oni uzas kvazaŭ unu rolvorteton: dekstre de, escepte de, fare de, fine de, inkluzive de, interne de, ene de, kaze de, kaŭze de, meze de, norde de, sekve de, supre de k.t.p.