Apartigi kaj ne kunkalkuli; intence preterlasi; malakcepti:
escepti iun el kunveno;
escepti iun de, el komuna leĝo;
ĉia konkurado estus por ĉiam
esceptitaZ;
celadon al Lingvo internacia ne
devas escepti eĉ la plej varmega blinda
ŝovinismoZ;
se ni esceptos ian kriantan
erarpaŝon, ĉiu devas konsenti keZ.
ekskluzivi.
escepto
Esceptitaĵo:
gramatika escepto;
ne ekzistas regulo sen
escepto[1].
escepta
Eksterordinara:
li okupis gravan postenon, dank' al esceptaj kapabloj
[2];
en momento de escepta sincereco.
escepte
1.
(abs.)
En escepta maniero; per, pro escepto.
2.
(tr) escepte de
li pardonis al ĉiuj, escepte sian filon;
La aspekto de la broŝuro – escepte la bildon sur la
frontpaĝo
... – estas eminenta
[3]..
escepte de
(prepoziciaĵo)
Krom, traktante
alimaniere, flanke lasante:
li pardonis al ĉiuj, escepte de sia filo;
escepte de li ĉiuj estis ĝojaj;
la merkato ... pereigis ĉiujn revuojn escepte
de la
grandlingvaj
[4].
escepte 2
~i:
исключать, делать
исключение; ~o:
исключение; ~a:
исключительный; ~e 1.:
исключительно; ~e de:
за
исключением; ~e se:
если только
не; sen~e:
без
исключения.