Reala, nefikcia okazaĵo, evento, fenomeno, pri kiu oni
fidinde scias kaj kiun oni povas uzi kiel bazon por
konkludo, rezonado aŭ pruvo:
Esperanto vivas, tio estas fakto;
esploro bazita sur la historiaj faktoj;
la aŭtoro prezentas faktojn kaj nombrojn kaj komentas
ilin;
fakto, laŭ la komuna dirmaniero, estas fakto, kaj oni ne
povas simple ĝin malatenti
[1].
fakta
Reale, vere okazinta aŭ okazanta.
fakte
Se konsideri tion, kio okazis aŭ okazos; se paroli pli
precize, pli ĝuste; por nenion kaŝi:
li volis veni, sed, fakte, ne povis;
fakte, multaj el tiuj mallarĝaj stratoj ne estas tre puraj
[2];
mi perdis la forton pensi antaŭ multe da tempo: kiam mi
estis
juna, fakte
[3].
Rim.:
Sekvata de dupunkto, tiu adverbo samsignifas kiel „jen la
pruvo,
konfirmo, pravigo“.
ĉar,
efektive,
konfirme,
nome,
pruve
tradukoj
anglaj
~o:
fact; ~e:
actually, as a matter of fact, in fact.
ĉar,
efektive,
konfirme,
nome,
pruve