tradukoj:
de en es fr hu nl pt ru
2indikativ/o
indikativo
- 1.
-
Modalo,
prezentanta informon kiel realan fakton, sendepende
de kondiĉo aŭ volo.
- 2.
-
Verba modalo,
kiun havas la verboformoj en ĉefpropozicioj de
la indikativaj frazoj:
„mi vidas“, kaj „aŭdante“ estas
ekzemploj pri verba indikativo.
Rim.:
En Esperanto la saman eksteran formon
(moduson) havas ankaŭ verboj
el demandaj kaj negaj propozicioj, kies senca modalo ne
estas indikativo1; en aliaj
lingvoj verboj de tiuj nerealaj modaloj ofte havas apartan
formon gramatikan. La tradicia terminaro de Esperanto
sekvas la formon, kaj klasas demandajn kaj negajn verbouzojn
kiel indikativon.
[Sergio Pokrovskij]
indikativa frazo
-
Frazo esprimita
kiel konstato, fakto, aserto:
„Georgo Vaŝington estis naskita la dudek duan de
februaro de la jaro mil sepcent tridek dua“ estas
indikativa frazo.
tradukoj
anglaj
~o 2.:
fact mood, indicative;
~a frazo:
narrative sentence, clause of statement.
francaj
~o 2.:
indicatif.
germanaj
~o:
Wirklichkeitsform, Indikativ.
hispanaj
~o:
indicativo.
hungaraj
~o:
kijelentő mód, indicativus;
~a frazo:
kijelentő mondat.
nederlandaj
~o:
indicatief, aantonende wijs.
portugalaj
~o:
indicativo (lingüística; subst.).
rusaj
~o 1.:
реальная модальность;
~o 2.:
изъявительное наклонение;
~a frazo:
изъявительное предложение, повествовательное предложение.
[^Revo]
[indika.xml]
[redakti...]
[artikolversio:
1.16 2005/11/01 17:31:53 ]