tradukoj: be ca cs de en fi fr he hu nl ru sv vo

^*ke

^*ke

A.

Kompletigajn propoziciojn, kun rolo:

1.

de subjekto: estas al mi tre agrable, ke mi havas la okazon nun saluti vin^Z; ne bone estas, ke la malsanuloj fumas tian fortan tabakon^Z;

2.

de apozicio: tiun supozon, ke li estas trompisto, mi tuj pruvos al vi; mi faras al vi donacon, ke el via buŝo eliros perloj^Z; malgraŭ tio, ke

3.

de predikato: lia penso estas, ke ni devas akcepti la inviton;

4.

de objekta komplemento: mi sentas, ke la morto baldaŭ min vokos^Z.
Rim. 1: Post verboj signifantaj „diri, kredi, pensi“ kaj la analogaj, Z kelkfoje subkomprenas la konjunkcion: vi scios ja, vi ilin al mi donis; kredu, mi dediĉas la tutan mian animon nur al mia reĝo; mi diras al vi, ŝi ricevos enterigon kristanan.
Rim. 2: Post la konj. ke oni povas trovi ĉiujn modojn laŭ la senco: zorgu, ke la reĝo ricevu la leterojn^Z; ne ekzistas eĉ la plej malgranda kaŭzo, ke aperus ia nova lingvo, kiu elpuŝus esp-on^Z.

B.

Cirkonstancajn propoziciojn, kun rolo de komplemento:

5.

de kaŭzo: mi estas furioza, ke mi staras kiel malpravulo, dum mi estas prava^Z; mi ĝojas, ke vi bone fartas; mi dankas, ke vi venis.
Rim.: En tiu senco ke estas ordinare precizigita per tial, pro tio, pretekste: ĉiuj ŝatis esp-on tial, ke ĝi alproksimigas la homajn korojn^Z;

6.

de celo: ekzistas ezoko, ke fiŝo ne dormu^Z; trapiku lin, ke li momente falu^Z; kiu mi estas, ke mi iru al faraono^Z?
Rim.: En tiu senco ke estas ordinare precizigita per por: al ĉiuj anoncu, por ke ĉiuj sciu^Z;

7.

de rezulto: la muroj estis ornamitaj per grandaj pentraĵoj, ke estis plezuro ĉion tion vidi^Z; paca silento, ke ne blovas eĉ vento[1]; kio estos al la popolo, ke ĝi ploras^Z?
Rim.: En tiu senco ke estas ordinare precizigita per tiel, tiamaniere, tia, tiom: mi tiel kuris, ke mi ne povas retrovi la spiron;

8.

de kondiĉo: supoze ke estas dioj, tiuj dioj estas bonaj; mi morgaŭ foriros, kondiĉe ke vi min akompanos.
Rim.: Oni neniam uzu ke en la tempaj cirkonstancaj frazoj (kiam, ĝis, dum, ol), nek antaŭ u-modo en ordona aŭ dezira ĉefpropozicio: Dio volu^Z.