tradukoj: be de en grc hu nl pt ru

lavr/o

lavro

KRI
1.
En ortodoksismo, monaĥejo kies monaĥoj loĝas dise en ermitejoj, kiuj formas vilaĝon aŭ kvartalon: mi neinda monaĥejestro Danielo, veninte Jerusalemon, 16 monatojn loĝis en la lavro de sankta Sabo [1].
2.
En ortodoksismo, grava kaj glora monaĥejo subordigita rekte al la ekleziestro (ekz-e al la Tutrusuja patriarko).
Rim.: La evoluo de la afero estas tia: unue ermito faras ie sian ermitejon; lia eventuala famo altiras imitantojn, disĉiplojn, kiuj ekloĝas apude; kaj la eksterordinara gloro de la unua ermito (ekz-e, Sergio de Radoneĵo) donas eksterordinaran prestiĝon al la monaĥejo tiel estiĝinta.

tradukoj

anglaj

~o: lavra.

belorusaj

~o: лаўра.

germanaj

~o: Lawra.

hungaraj

~o: lavra.

malnovgrekaj

~o: λαύρα.

nederlandaj

~o: lavra.

portugalaj

~o: lavra (ant.), laura (ant.).

rusaj

~o: лавра.

fontoj

1. Pilgrimo en la Sanktan Landon, LOdE, 1999. N-ro 11 (61)

[^Revo] [lavr.xml] [redakti...] [artikolversio: 1.6 2009/10/06 16:43:41 ]