tradukoj: be bg br cs de el en es fr hu nl pt ru sk vo zh

^*lern/i

^*lerni

1.

Edukiĝadi asimilante sciojn kaj rutinojn el scienco, arto, metio, sporto ktp: bonaj infanoj lernas diligente [1]; lerni gramatikon, muzikon, dancon, kalkulon, komercon; lerni kalkuli, kudri^Z, danci, legi; rajdi sur ĉevalo oni ne lernas sen falo [2]; lerni sian lecionon; parkere lerni; facile, diligente lerni el, en, per bona gramatiko; tio estas lernita (ne propramova) ordono^Z; lernado sen fruktoj ne restas [3]; lernanto en gimnazio; pro la senlerna uzebleco de la vortaro la finiĝoj kaj sufiksoj estas sendependaj vortoj^Z; de la plej fruaj jaroj mi lernis obeadi^Z; de tiuj fremduloj la popolo lernis malŝati la egiptajn diojn^B.

2.

Akiri scion per sperto: li lernos timi min^Z; lernu esti forgesita kaj tamen vivi^Z; taksi kaj ŝati la sanon ni lernas en malsano^Z; ho patriotismo, kiam fine la homoj lernos kompreni ĝuste vian sencon?^Z homo lernas la tutan vivon [4]; li multe lernis el siaj vojaĝoj; por sperto kaj lerno ne sufiĉas eterno [5]; malgraŭ tiuj malfeliĉegoj la nacioj lernis malmulton; ili lernos la agmanieron de mia popolo^Z.

lernaĵo^Z

Materialo lernata aŭ lernita: tiuj dudekjaruloj ... devos kunigi la tre diversajn lernaĵojn kiujn ili lernis infanaĝe, tiel ke ili laŭorde komprenos la diversajn temojn kaj la naturon de la Realo [6].

^*lernejo

1.

Loko destinata por lerni: la domo, en kiu oni lernas, estas lernejo [7]; mezgrada, elementa, supera lernejo; lernejo por inĝenieroj.

2.

(figure) Ĉio, kio donas scion kaj sperton: li trapasis la severan lernejon de la vivo (ricevis instruadon de memsperto); instruita ĉe la lernejo de la malriĉo, malfeliĉo.

lernigi

1.

Igi ion lernata, instrui ion al iu: lernigi alfabeton al infano; la respekton al la maljunuloj oni lernigis al mi tuj de la infaneco; lernigi metion al iu; lernigu al viaj filinoj funebran ploradon^Z.

2.

Igi iun lernanta, instrui iun pri io: la sperto lernigas; ili lernigis sian langon paroli malveron^Z.

^*ellerni

Lerni plene kaj akiri la koncernajn sciojn: la montritajn naŭ vortojn ni konsilas bone ellerni [8].

finlerni

Plenumi lernadon (eventuale, iam komencitan kaj interrompitan) ĝis la fino: mi militservis en Acoroj kaj tie plu lernetis per mendita libro. Reveninte al la civila vivo, mi finlernis per koresponda kurso [9]; ankaŭ Ĥristo Nikolov, mia kuzo Koljo kaj aliaj kamaradoj komencis lerni esperanton, sed finlernis ĝin nur Ĥristo [10]; homo neniam finlernas.

mallerni

1.

Perdi kapablon aŭ scion iam lernitan: sed la objektoj mirakle malaperis en lia korpo, kaj krome, Cirilo subite mallernis la grekan lingvon [11].

2.

Forigi misan, nedezirindan, malutilan scion aŭ kutimiĝon: de fuŝverko vi povus ... imite lerni erarojn, kiujn vi poste devos pene mallerni [12].

tutlerni

Lerni ĉiom pri la koncerna lernobjekto, ekde la komenco ĝis la fino: por pliparto da homoj tutlerni lingvon, eĉ Esperanton, estas tre malfacila laboro.

memlernanto

Persono lernanta meme, sen helpo de instruisto: la instrumaterialo bone taŭgas ankaŭ por memlernantoj [13]; tiu interna kreopovo de Esperanto ... aktivigas la studo-dinamikon de la okaza memlernanto de la lingvo [14].

memlerninto

Persono akirinta sciojn lernante mem, sen helpo de instruisto: ni sukcesas, parte ĉar aperas nova generacio de memlernintoj per la retkursoj, tre kapabla kaj laborema [15]; la klerularo primokas la predikojn de tiu memlerninto kiu anoncas baldaŭan masakron je la planeda skalo [16].

lernilo

Rimedo por lerni, ekz-e lernolibro, instrua programo komputila ktp: por tio „Stelaro“ bezonas precipe portugallingvajn vortaretojn kaj bazajn lernilojn [17].

^*lernolibro

Libro por lernantoj: lernolibron oni devas ne tralegi, sed tralerni [18].

memlernilo

Lernilo por memlernantoj: tiel mi unue japanigis el la rusa memlernilon de verkado por kamparanaj korespondantoj [19].

lernoservo

Senpaga aŭ malalte pagata servo de junulo ĉe metiisto aŭ profesiulo por lerni la metion aŭ profesion: restis ĉe la patrino du miaj pli junaj fratoj, el kiuj unu lernoservas ĉe lignaĵisto [20].