tradukoj: be bg br ca cs de el en es fr hu it la nl pl pt ru sv

^*or/o

^*oro (Au)

1.

Ĥemia elemento kun atomnumero 79, atompezo 196,967, simbolo Au. Flava metalo, tre densa, facile fadenigebla multvalora, kiun oni uzas por juveloj kaj moneroj: vazo el oro; oro laŭ folioj, laŭ fandaĵoj; temp' estas valoro simile al oro [1]; ne ĉio estas oro, kio brilas^B (ne fidu brilan eksteron); pagi per oro (ne per valorpaperoj); vi devas ĉi tie orvelki (iĝi orkolora pro velkiĝo), kompatinda floreto^Z.

2.

Mono, riĉeco: kiu havas oron, havas honoron [2]; por sia oro ĉiu estas sinjoro [3]; ne defendas oro kontraŭ doloro [4]; ilo el oro taŭgas por ĉiu laboro (per mono oni faras ĉion) [5].

3.

Multvalora, bonega afero: ĝentila kaj trankvila, kun koro el oro (olea, vakso) [6]; legu tiun poemon: ĝi estas vere el oro.

ora

1.

ora ringo, medalo; oraj minejoj.

2.

ora ŝlosilo ĉiun pordon malfermas [7]; ora posteno.

3.

Tiu dolĉa ora tempo estas frukto de fantazio neniam efektivigebla^Z; tiu utopiulo esperas revenigi la oran tempaĝon^Z (feliĉan praan tempaĝon, je kiu kredis antikvuloj); promesi orajn montojn (ŝmiri) [8]; ora koro; oraj versoj de Pitagoro.

ori

1.

(tr)
Kovri per maldika tavolo el oro: orita kadro^Z, braceleto; (figure) pensoj oritaj per la lasta rebrilo de l' amo^B. orumi

2.

(ntr)
Impresi kiel oro, aspekti kiel oro: la duono de Forumo, kuŝanta senpere sub la kastelaj abruptaĵoj, estis jam dronanta en ombro, dum la kolonoj de la pli alte starantaj temploj oris ankoraŭ en lumo kaj bluo [9]; la vivo tiel mirinde belis, la suno tiel oris kaj varmis, la lando tiel fabelece ĉarmis ... [10].

origi

Fari ora (aŭ kvazaŭ ora): origi siajn ŝparaĵojn (transformi ilin el mona formo en oron); (figure) la suno origas (ore briligas) per siaj radioj la fenestrajn vitraĵojn.

orumi

ori¹: ĉe proksima stratangulo oni povas vidi la por pendŝildo uzatan „Oran Ŝipon“, belege cizelitan, orumitan velŝipon el kupro, objekton de entuziasmo por ĉiuj infanoj [11]; (figure) morgaŭ, kiam birdoj kantos sur branĉoj kaj la matensuno orumos arbopintojn kaj disgutos sennombrajn brilajn perlojn sur la akvon, ŝi jam estos ferminta la okulojn por ĉiam [12].

orumo

1.

La ago orumi, orumado Al ĉia land' la gloron de l' falsaj rev-orumoj [13].

2.

Rezulto de la ago orumi: la ortavolo aŭ la objekto orumita: karakterizaj pri la renesanca lignogravurado estas la pompaj vegetaĵformaj relief-ornamaĵoj, simbolaj bestofiguroj, orumo k.a. [14]; La epoletoj. La galonoj... La orumo... Ĉio brilanta... [15]; inter la bindaĵoj, rimarkindan valoron havas la Veneciaj ... kun orumaĵoj kaj pentraĵoj sur ledo, ligno, veluro kaj ankaŭ sur perlamoto [16]; Tiel orumo, mebloj, gem', koliero Adaptis sin al ŝia belo rara, Sen noci al ŝia bril' perfekte klara, Kaj ŝajnis servi ŝin kiel bordero [17].

oraĵo

Verkaĵo el oro.

oraĵisto

Tiu, kiu profesie laboras super oraĵoj.

orejo

Regiono, en kiu oni trovas ormasojn aŭ orvejnojn.

origisto

Tiu, kiu profesie oras.