tradukoj: be bg de en es fr hu nl pt ru sv

²panik/o [1]

paniko

Subita teruro, individua aŭ kolektiva timo, malhelpanta racian konduton: sed se okazas, ke la luno stariĝas antaŭ la suno, tiam fariĝas mallumiĝo kaj granda paniko en la mondo [2]; la pafado kaŭzis panikon sur la asfalto en la korto [3]. alarmo, konfuzo, perplekso

paniki

1.

(ntr)
Esti en paniko: la homoj, kiuj kolektiĝis tie dum la brulego, (ek)panikis kaj fuĝis je la lasta momento [4]; kaj ĝiaj (= de la registaro) violentaj reagoj pruvas tion: ĝi panikas, kaj prave [5]; (figure) Trevor Steele komentas la malaltan kvanton de vizitantoj: „Ni ne paniku, la printempa ĉeestantaro estas ĉiam malplia ol la aŭtuna“ [6]; en la barcelona UK (1909) de Saussure klarigis al la esperantistoj, ke ili ne paniku, kiam sciencisto aŭ lingvoteoriulo faras lingvistikan analizon pri Esperanto kaj alvenas al diverĝaj konkludoj en iuj detaloj [7]; (frazaĵo) la okuloj panikas, la manoj praktikas.

2.

(tr)
panikigi la ideo, kiu panikas Vaŝingtonon, pagi la nafton al la produktantoj ne plu en dolaroj [8].

panikigi

(tr)
Kaŭzi panikon: ĉi tiu famo panikigis la Mosĥozupron [9]; mi penis kuraĝigi hezitanton meti esploreman piedon en malprofundan akvon, ne ĵeti lin en oceanon, kies vasteco eble panikigus lin [10].

ekpaniki

(ntr)
Fali en panikon (la komenca aspekto de paniki¹): ankaŭ la plej bonaj batalĉevaloj facile ekpanikas dum la fulmotondro [11]; la garantiuloj ekpanikis kaj komencis fuĝi [12]; kiam la grupo ... longe ne povis trafi enen, ĉar tie ĉiuj dormis, ni ekpanikis [13].