tradukoj: be de en fr hu it nl pt ru

^*ŝarĝ/i [1]

^*ŝarĝi

1.

Surmeti pezaĵon:

a)

Meti pezan portotaĵon sur iun: ŝarĝi iun per sako da terpomoj.

b)

Meti pezan objekton sur ion: ŝarĝi tablon per manĝaĵoj, bretaron per libroj; (figure) tiuj elspezoj peze ŝarĝis la budĝeton; (figure) bonvolu ŝarĝi mian konton per viaj elspezoj; (figure) ŝarĝita (enhavanta monon aŭ valoraĵon) letero.

c)

(figure) Trudi al iu ion penigan, spirite pezan: pardonu, ke mi denove ŝarĝas vin per peto^Z; gravaj devoj ŝarĝas viajn ŝultrojn; la popolo estis ŝarĝita de malfacila laboro^Z; ili estis nur homoj kaj ŝarĝitaj (suferi) per homaj difektoj; rolo tre flata sed tre ŝarĝa^Z (peza); superŝarĝita per laboro, per ŝuldoj, per impostoj; vi laborŝarĝis min per viaj pekoj^Z.

d)

(figure) Trudi al iu prirespondotaĵon: du krimoj ŝarĝas lin; lia konscienco estas ŝarĝita (devas respondi pri, estas kulpa pri) de mortigo^Z.

2.

(evitinde) ŝargi

ŝarĝo

1.

Pezaĵo portata.

a)

Pezaĵo portata de iu: ŝarĝobesto (besto ordinare utiligata por porti pezaĵojn).

b)

Pezaĵo portata de io, ekzemple komercaĵoj transportataj per ia veturilo, vagono aŭ ŝipo.

c)

(figure) Peno trudata al iu: ĉiu havas sian ŝarĝon [2]

d)

(figure) Prirespondeco trudata al iu. honoriga.

2.

(evitinde) ŝargo

deŝarĝi, elŝarĝi

Depreni de sur portanto: la vidvino Stecken, kiu havis sanan dormon, vekiĝis ĉiutage regule pro la bruo de l' deŝarĝataj laktokruĉegoj [3]; malsupre, ĉe la rivero, kelkdek homoj elŝarĝis ĉe torĉoj ŝtonojn el grandega floso [4].

malŝarĝi, senŝarĝigi

Senigi je ŝarĝo, je pezaĵo: en via loko, anstataŭ malŝarĝi ŝipojn, anstataŭ fari laboron, kiu vin lacegigas, kaj por kiu vi ne taŭgas, mi denove reprenus mian oficon [5]; kiam la Saĝulo regas, li senŝarĝigas korojn [6].

troŝarĝi, superŝarĝi

Tre ŝarĝi kun risko de rompo, renverso, frakaso...: troŝarĝi la memoron de infano; ne superŝarĝu la servilojn per multaj mendoj samtempe [7].